У гэтай трылогіі, абапіраючыся на архіўныя дакументы і ўспаміны відавочцаў, аўтар расказвае пра тое, якія рашэнні прымалі савецкія военачальнікі і кіраўнікі дзяржавы ў ключавыя моманты вайны, якую ролю ў вайне на самай справе адыграў кожны з іх і чаму Савецкі Саюз, шматразова пераўзыходзячы Германію колькасцю і моцай арміі, пацярпеў у 1941 годзе шэраг буйных паразаў.
Канкрэтна ў кнізе «Беру свои слова обратно» Сувораў развенчвае вобраз маршала Георгія Жукава, да якога напачатку сваёй літаратурнай кар'еры ставіўся дастаткова станоўча. Але больш глыбокія рэфлексіі і супастаўленне фактаў прымусілі яго змяніць сваю думку і забраць свае ранейшыя словы назад.
Віктар Сувораў (сапраўднае імя Уладзімір Разун) — былы савецкі разведчык, які ў 1978 годзе ўцёк у Вялікабрытанію. Пачынаючы з пачатку 1980-х на Захадзе сталі выходзіць ягоныя кнігі, у якіх ён крытычна разглядаў савецкую канцэпцыю Другой сусветнай вайны. Сваімі працамі ён фактычна пачаў шырокую дыскусію адносна ролі кіраўніцтва СССР у развязванні Другой сусветнай вайны, прасоўвае думку, што насамрэч Сталін хацеў напасці на нацысцкую Германію першым, але Гітлер яго апярэдзіў.
Раней лукашэнкаўскія суды ўжо прызналі экстрэмісцкай кнігу Суворава «Цень Перамогі».
Чытайце таксама:
У Беларусі прызналі «экстрэмісцкай» чарговую кнігу
Прызналі «экстрэмісцкімі» адразу 12 кніг па гісторыі: Тарас, Дзеружынскі, Лыч, Сувораў…
Уладзімір Някляеў адрэагаваў на тое, што кнігу яго выбраных твораў прызналі экстрэмісцкай
