Zusim vypadkova trapiŭ na matč «Biełaruś—Šviejcaryja». Nie ŭ jakaści fotažurnalista, a jak hladač, — piša vydatny fatohraf i zasnavalnik haziety «Turizm i otdych» Siarhiej Płytkievič. — A da hetaha pabačyŭ, jaki ažyjataž u studenckaj vioscy, u jakoj raźmiaščajucca zaŭziatary, pabyvaŭ u niekatorych novych hatelach. Usie numary pradadzienyja, narod aktyŭna kuplaje ekskursii.
Słuchajučy radasny kryk 13-tysiačnaha natoŭpu paśla kožnaj zabitaj biełarusami šajby, uspomniŭ pra stohny zmaharoŭ sa źnienavidnym režymam, jakija zaklikali da bajkotu čempijanatu śvietu pa chakiei ŭ Biełarusi. Ale da čempijanatu ŭ Minsku źjaviłasia bolš za sorak novych haścinic, sučasnyja spartyŭnyja zbudavańni, akulturanyja ŭsie ŭjezdy ŭ horad. U apošnija tydni i dni ludzi, jakija majuć choć niejkaje dačynieńnie da arhanizacyi mierapryjemstvaŭ u ramkach abo kala čempijanatu, na vušach stajali, kab zrabić usio mahčymaje, aby jon prajšoŭ na hodnym uzroŭni.
Čempijanat skončycca, režym taksama kali-niebudź źmienicca, a voś pabudavanaja turystyčnaja infrastruktura ŭ abnoŭlenym horadzie zastaniecca nazaŭsiody. Voś i dumaj tady, jak aceńvać siońniašnija nadpisy na raściažkach nad praśpiektam Pieramožcaŭ: «Historyja — heta toje, što nas abjadnoŭvaje».
Jakaja historyja? Kaho abjadnoŭvaje? Biezumoŭna, chaciełasia b, kab naša historyja pačynałasia z Połackaha i Vialikaha Kniastva Litoŭskaha. Ale ci hatova da hetaha hramadstva i kiraŭnictva? Moža być, sapraŭdy, spačatku treba pabudavać ladovyja pałacy, dać narodu chleba i vidoviščaŭ, a potym pakrysie padkradacca da dušy i serca?
Pracujučy nad roznymi prajektami ŭ roznych kutka krainy, baču, jak źmianiajecca Biełaruś. Jość minusy, jość plusy. Ale tolki tam, dzie jość ludzi, jakija nie stohnuć, a realna pracujuć, niešta mianiajecca ŭ lepšy bok. Pabolš było b ŭ krainie takich ludziej, hladziš, i režym byŭ by inšym… Adnaznačna i inšaje: nijakaha jenku, nijakaha atajasamleńnie pracesaŭ, što adbyvajucca ŭ Biełarusi, tolki z kirujučym režymam, nijakich vysnoŭ, što dapamahčy hetaj ziamli i hetym ludziam niemahčyma. Nielha być patryjotam i žadać parazy svajoj krainie.
