Alaksandr Łukašenka padčas kadravych rašeńniaŭ 15 śniežnia znoŭ akcentavaŭ uvahu čynoŭnikaŭ na nieabchodnaści dyviersifikacyi ekspartu.
«Hod asablivy, situacyja niaprostaja. Vy bačycie, jak asieła Rasija (heta naš asnoŭny rynak); vy bačycie, što robicca va Ukrainie (adzin z asnoŭnych našych rynkaŭ) — vajna idzie, im siońnia nie da pakupak, tym bolš składanaj bytavoj techniki i składanaj techničnaj pradukcyi: MAZaŭ, BiełAZaŭ, traktaroŭ i hetak dalej, — cytuje Łukašenku jaho pres-słužba. — Ale heta nie značyć, što my z vami składziem ruki i budziem čakać lepšych časoŭ — nie! Što tolki možna siońnia — my pavinny zrabić, kab vyratavać našu vytvorčaść i nie vykinuć ludziej na vulicu».
«My nie možam uvieś čas malicca na adnu Rasiju, choć heta i brackaja nam kraina. Tamu što, bačycie, adzin hety rynak abvaliŭsia i my śledam palacieli.
Tak, u nas kaliści 85% pradavałasia na rasijski rynak, siońnia ŭžo 40-45%. Tak, my pamienšyli zaležnaść ad adnaho rynku, ale, jak bačna, heta jašče mała. Plus dadałasia Ukraina. Nie dumaju, što lepšaje stanovišča i ŭ Kazachstanie. Tamu luboj canoj my pavinny vychodzić na novyja rynki. I heta možna», — ličyć biełaruski kiraŭnik.
Pavodle jaho słoŭ, ab hetym śviedčyć i vychad niekatorych biełaruskich pradpryjemstvaŭ na amierykanskija rynki: «Źniatyja ŭsiakija sankcyi, i my ź imi handlujem. Značyć, možna».
Łukašenka adznačyŭ, što kiraŭniki miascovaj viertykali ŭłady pavinny taksama ŭnikać u pracu pradpryjemstvaŭ, raźmieščanych na ich terytoryi, niahledziačy na ich viedamasnuju padparadkavanaść. «
Majcie na ŭvazie: čužych pradpryjemstvaŭ na terytoryi vašych rajonaŭ niama. Jany ŭsie vašy. Vy ŭ hetych rajonach prezidenty, — skazaŭ kiraŭnik dziaržavy. — Tamu nie saromiejciesia tudy zachodzić, zapytvać ź ich: dajcie vynik!».
«Situacyja, jašče raz padkreślivaju, u śviecie niaprostaja, a tym bolš u našym rehijonie. Pavinien skazać, što takoj situacyi naohuł nikoli nie było. I nam u hetaj situacyi treba pakazać svaju zamožnaść, — padkreśliŭ Łukašenka. — Nastupny hod — heta naš ekzamien. Jak by ni było ciažka, nas ludzi pavinny zrazumieć, a kab jany nas zrazumieli, treba dać vynik, jak by ciažka ni było».
Uzhadniajučy pryznačeńnie novaha kiraŭnika Mahiloŭskaha zavoda «Strommašyna» Uładzimira Dziemidzienku, kiraŭnik dziaržavy daručyŭ šukać novyja rynki zbytu pradukcyi, pryčym z ulikam zapatrabavanaści tavaraŭ. Łukašenka ličyć niedapuščalnaj pracu na skład. Pavodle jaho słoŭ, ciapier važna nie prosta vyrabić, ale vyhadna pradać pradukcyju. I mienavita z hetaha treba zychodzić, vybudoŭvajučy stratehiju dziejańniaŭ na pierśpiektyvu, zajaviŭ biełaruski kiraŭnik.
