Pra Kanhres za niezaležnaść havaryli roznaje. Naprykład, što na im kandydatam u prezidenty budzie abranaja namieśnica staršyni TBM Alena Anisim. A jašče šaptalisia, što siudy pavinien niechta abaviazkova pryjści z pradstaŭnikoŭ ułady. Maŭlaŭ, hetkim samym čynam budzie lehimityzavanaja «łajalnaja apazicyja». Apiaredžvajučy padziei, adkažu: nie zdaryłasia ni vyłučeńnia Anisim, ni prychodu Makieja.
Prysutnyja hałasujuć za pryzidyum Kanhresa.
Rehistracyja ŭdzielnikaŭ Kanhresa.
Delehat Kanhresa čytaje praz pavieličalnaje škło.
Viadučy Kanhresa - Aleh Trusaŭ.
Zala kanhres-choła «Viktoryi» była zapoŭniena napałovu.
Vystupaje Alena Anisim.
Kanhres prajšoŭ u biznes-centry «Viktoryja», niedaloka ad novaha Pałaca niezaležnaści. Arhanizatary da kanca nie vieryli, što im daduć dobruju placoŭku, tamu razhladali jak rezierv Siadzibu BNF. Tam miesca niamnoha, tamu i ludziej sabrali nie nadta vialikuju kolkaść — 63 čałavieki.
Na vialiki žal, na Kanhresie było mała maładych ludziej. U asnoŭnyi byli ludzi stałaha ŭzrostu, a tamu nie chapała žyvaści i niepasrednaści.
Na mierapryjemstvie prysutničali były kandydat u prezidenty Ryhor Kastusioŭ, televiadučaja Zinaida Bandarenka, litaraturaznaŭca Arsień Lis, były palitviazień Siarhiej Kavalenka, mastak Alaksiej Maračkin, paet Anatol Viarcinski.
Viadučy Kanhresa Aleh Trusaŭ adrazu ž skazaŭ: «Naša meta — sabrać 1 miljon podpisaŭ. Kali źbiarom, to budziem upeŭnienyja, što Biełaruś zastaniecca, što my nie prachadny dvor i nie častka Rasijskaj impieryi. Pa našych padlikach, za niezaležnaść hatovyja padpisacca 2—2,5 miljony čałaviek».
U prezidyum Kanhresa byli abranyja były staršynia Viarchoŭnaha Savieta Miečysłaŭ Hryb, akademik Radzim Harecki, vieteran vajny sa Słaŭharada Fieliks Škirmankoŭ (z kijočkam, ale vielma badziora ŭzyšoŭ na scenu) i Alena Anisim.
Miečysłaŭ Hryb čytaŭ pa papiercy, zdajecca, amal nivodnaha razu ad jaje nie adarvaŭsia. Doŭha havaryŭ pra nieabchodnaść zachavańnia niezaležnaści. «Jadziernuju zbroju addali za tak», — skazaŭ Hryb, a paśla zasumniavaŭsia, što krainy, jakija harantavali niezaležnaść dla Biełarusi i Ukrainy, nie hatovy ich baranić.
Vystup Radzima Hareckaha byŭ krychu žyviejšy. U asnoŭnym jon zasiarodziŭsia na pytańniach katastrofy biełaruskaj movy. «Navat naš kiraŭnik dziaržavy byŭ vymušany ŭpieršyniu skazać ab nieabchodnaści pašyrać užyvańnie biełaruskaj movy. Kali hladziš naša telebačańnie, to časam zdajecca, što my ŭžo ŭ Rasii. Voś da čaho dajšli». A skončyŭ pramovu słovami Janki Kupały: «Niezaležnaść moža dać i praŭdzivuju svabodu, i bahataje isnavańnie, i dobruju słavu našamu narodu».
Ryhor Kastusioŭ havaryŭ pra «novuju chvalu šalonaha rasijskaha impieryjalizmu, jakaja hatovaja nakryć naš rehijon». Jon začytaŭ vitalnaje słova ad Alaksandra Milinkieviča, jaki znachodzicca za miažoj.
Alaksandr Miech z Kobryna skazaŭ, što jaho hatovyja padtrymać u jakaści kandydata ŭ prezidenty pradprymalniki Kobryna i Minska. Jon zaklikaŭ udzielnikaŭ Kanhresa padtrymać jaho ŭ jakaści kandydata. Jon kazaŭ, što siońniašniaja apazicyja dehradavała. I zamiest taho, kab pracavać ź ludźmi, jana jeździć pa Bruselach. Paru dziasiatkaŭ čałaviek sustreli zajavy Miecha apładysmientami, ale bolšaść usio ž maŭčała.
Na hetym Aleh Trusaŭ vyrašyŭ spynić «havarylniu», bo kazali ž u asnoŭnym nie pa dakumientach Kanhresa, a chutčej kazali svajo nabalełaje. Pačułasia z zali «Hańba!» Alena Anisim absiekła heta dosyć chutka: «Prabałbočam krainu».
U vyniku była abranaja stała dziejučaja Rada Kanhresu, jakaja na rehularnaj asnovie budzie abmiarkoŭvać aktualnyja pytańni.
Naprykancy adbyłosia ŭračystaje padpisańnie «Manifiesta ŭ abaronu niezaležnaści Biełarusi», jahony pieršasny tekst užo publikavaŭsia ŭ ŚMI. Byli ŭniesienyja nievialikija praŭki ad Zianona Paźniaka, Ryhora Kastusiova i Niła Hileviča. Kančatkovy tekst budzie apublikavany paźniej.
Ciapier inicyjatary Kanhresa źbirajucca arhanizavać zbor podpisaŭ u abaronu niezaležnaści.
