Pracesy vakoł raspadu «Lapisa Trubiackoha» ŭsio bolš nahadvajuć padziei va Ukrainie. Raspačatyja ŭviesnu minułaha hoda, jany to raspalvajucca, to zacichajuć, a miru pamiž byłymi tavaryšami nie pradbačycca. Apošnim epizodam stała zabarona Michałka hurtu «Trubiacki» vykarystoŭvać lapisaŭskuju spadčynu. «Jany sieparatysty, usim dazvalaju, a «Trubiackomu» nie». Tym časam va Ukrainie pała Debalcava.
ljapis.ru
Možna doŭha spračacca nakont tvorčaści Michałka, ale jana zaŭsiody adpaviadała času. Razbeščanyja 90-yja patrabavali zalichvacki hurt «Lapis Trubiacki». Ranietaje serca biełarusa adčuła jaskravaść tekstu prostaha chłopca. «Jon svoj, rodny, taki, jak ja» — i ŭsie zaśpiavali jaho pieśni. Maskoŭskija tavaryšy televizaram i radyjo pašyrali narodnuju luboŭ da pamieru byłoha sajuza. Adnačasova z prychilnikami źjavilisia i niezadavolenyja. «Jon nie toj, voś by…» — burčała publika. Jaki Michałok nasamreč, mała chto viedaŭ, uspaminy siabroŭ i kaleh pakazvajuć tolki viaršyniu.
Kontrkulturny pieryjad pačatku 2000-ch pryvioŭ Lapisam novaha słuchača, šmatlikija prychilniki «biarozak» zaciahnuli pieśniu pra «jon užo nie toj», a Michałok, zdajecca, namacvaŭ toje, što kranała ŭłasna jaho. Jak kažuć, možna vyvieści dziaŭčynu ź vioski, ale viosku ź dziaŭčyny niemahčyma. Michałok pajšoŭ u adryŭ ad astatnich udzielnikaŭ, jakim bolš padabałasia śpiavać pra ramonki. Dobra adčuvajučy histaryčny momant, Michałok źmianiajecca razam z časam ci apiaredžvaje jaho. Nieaficyjny himn Majdanu «Voiny śvieta» byŭ zapisany napiaredadni histaryčnych padziej i staŭ viaršyniaj tvorčaści «Lapisa Trubiackoha», kali dalej tolki ŭniz. Paśla revalucyi, kali Janukovič źbieh, pačaŭsia Krym, potym padziei na ŭschodzie Ukrainy stali nahadvać zvyčajnuju vajnu, u takich umovach «Lapis Trubiacki» prosta nie moh dalej isnavać, bo supiarečyŭ rečaisnaści. Viasiołyja malunki naturalna sastupali miesca prostym vyraznym formam imia jakim «Brutto» (Bryhada Revalucyjnaha čadu i Tvorčaha adporu imia Arneły Muci).
Niezadavolenaść elitaŭ Michałkom stała normaj, pry hetym jon praciahvaje zbirać stadyjony prychilnikaŭ. Daŭno treba było b raspracavać takuju hulniu, u jakoj kožny budzie mieć mahčymaść madeliravać idealnaha Michałka. U opcyjach vybar movy, leksiki, muzyčnaha stylu i charaktaru pavodzin. Bo inakš «padmanutyja spadziavańni» nikoli nie skončacca, zaŭsiody zastaniecca niechta niezadavoleny tym ci inšym.
Zabaronu na vykarystoŭvańnie tekstaŭ Siarhiej Michałok tłumačyć razychodžańniem u pohladach. Zvyčajnaja farmuliroŭka ŭ siamiejnym razvodzie tut ničoha nie prajaśniaje. Atrymałasia, što pankaŭski paŭer-liftynh nie sumiaščalny z rakienrolnym kavierbendam. Abvinavačvańni ž u bok Michałka ŭ jaho pravaradykalnym pavarocie hučać niesurjozna. Heta bolš padajecca prajektam metanakiravanaha ckavańnia z boku hałoŭnych abjektaŭ jaho krytyki praz kantralavanyja jeŭrapiejskija i miascovyja struktury. Va ŭmovach, kali Michałku nie dajuć vystupać u Biełarusi, a byłyja tavaryšy paśpiachova hastralujuć pa krainie, uźnikaje prostaje pytańnie salidarnaści z aŭtaram. Nie «hary i maja chata taksama», a zvyčajnaja padtrymka, bieź jakoj dobryja stasunki byłych kaleh uvohule niemahčymyja.
Pakul ža «Trubiacki» vyhladaje jak pojezd biez łakamatyva. Dabrotnaj muzycy nie staje hodnaj paezii. Jany prosta nie paśpiavajuć za badziorymi atletami z «Brutto». Jak by tam nie było, zaŭsiody zastajecca šaniec, što ŭ ciažkuju chvilinu niechta tavaryš-iks padtrymaje ich dobrym tekstam. Prykładna, jak niekali Płasida Daminha tajemna dapamahaŭ svajmu hałoŭnamu vizavi Chase Karerasu pieraadoleć ciažki pieryjad u žyćci, tak Michałok inkohnita budzie dasyłać teksty na elektronnuju skryniu «Trubiackoha». Ci vierahodna heta? Voś skončycca vajna va Ukrainie, i tady ŭsio mahčyma, navat «Lapis Brutta Trubiacki», a jakim jon budzie, zmadelujcie sami ŭ hulni «Piersanalny Michałok».
