U vydaviectvie «Biełovahrup» vyjšaŭ «Biełaruski kulinarny sšytak № 1», kniha Łarysy Miatleŭskaj, adnoj ź viadučych telešou «Biełaruskaja kuchnia» na kanale «Biełaruś-2».
Kniha raspačała sieryju «Hastranamičnaja vandroŭka pa Biełarusi». Bolšaść receptaŭ u «Sšytku № 1» maje svojeasablivy «pašpart»: paznačana, ad kaho jon zapisany i dzie. Łarysa Miatleŭskaja sabrała ŭ knizie «familnyja» recepty biełaruskich babul z Paleśsia i Minskaj vobłaści. Niekatoryja recepty ŭziatyja aŭtarkaj z kulinarnych knih XIX st.
Akramia receptaŭ kniha ŭtrymlivaje histaryčnyja źviestki, parady, jak užyvać nahatavanaje. Dziakujučy takim adstupleńniam i pryjemnamu afarmleńniu knihu cikava prosta čytać. Pryhožy, karysny, u ćviordaj vokładcy, na miełavanaj papiery, «Biełaruski kulinarny sšytak № 1» moža stać fajnym padarunkam luboj haspadyni, a taksama amataram biełaruskaj kultury, etnahrafii, kalekcyjanieram.
Prezientacyja knihi adbudziecca 7 krasavika a 17.00 u muziei Ja. Kupały.
Padčas prezientacyi možna budzie daviedacca, jakimi stravami častavaŭ svaich haściej Janka Kupała i jaho žonka Uładzisłava Francaŭna ŭ domie, jaki ŭ Minsku pa pravu ličyŭsia etałonam haścinnaści.
Kniha Łarysy Miatleŭskaj – daloka nie pieršy zbor biełaruskich receptaŭ. Vyniki etnahrafičnych i histaryčnych daśledavańniaŭ kultury charčavańnia biełarusaŭ nie raz sprabavali adaptavać dla šyrokaha koła čytačoŭ. Nie pretendujučy na paŭnatu ahladu, nazaviom niekalki vydańniaŭ.
U 1995 vyjšła kniha «Staradaŭniaja biełaruskaja kuchnia» E. M. Zajkoŭskaha i H. K. Tyčki. U joj razhladajecca historyja biełaruskaj kuchni, analizujucca pieršyja pracy pa kulinaryi biełarusaŭ. U knizie dajucca recepty straŭ, sabranyja z šerahu vydańniaŭ da siaredziny XIX st. U 2001 kniha pieravydajecca, užo pa-rusku, biez ustupnaha artykuła, tolki recepty. Zatoje kožny raździeł supravadžajecca vieršavanym radkom z «Tarasa na Parnasie», «Enieidy navyvarat» ci z tvoraŭ A. Mickieviča. Pa źmieście i afarmleńni nahadvaje typovuju savieckuju knihu receptaŭ, kali b nie nazva dy anatacyja, składana było b zrazumieć, što tut apisvajucca biełaruskija stravy XVII–XIX stst. Dzie-nidzie na ilustracyjach sustrakajecca pružanskaja čorna-hlancavanaja kieramika ci draŭlany karac.
«Naša strava» Alesia Biełaha pieravydavałasia 2 razy: u sieryi «Kniharnia «Našaj nivy» (2009), potym I. Łohvinavym (2010). Tut jość što pačytać nie tolki kucharam, ale i amataram historyi. Aŭtar piša: «Stereatypna ličać, što hałoŭny, kali nie adziny, sposab źbirańnia tradycyjnych receptaŭ biełaruskaj kuchni – heta etnahrafičnyja ekśpiedycyi». I knihaj admaŭlaje hety stereatyp: recepty ŭziatyja ad biełaruskich emihrantaŭ, z «pažaŭciełych knih» (zhadvajecca «Kucharka litoŭskaja» V. Zavadskaj, jakoj karystałasia i Ł. Miatleŭskaja dla «Kulinarnaha sšytka № 1»). Składvajecca ŭražańnie, što ŭ «etnahrafičnym padychodzie» da biełaruskaj kulinaryi aŭtar nie duža i abaznany. Naprykład, jon piša pra «niebahaty asartymient biełaruskich rehijanalnych straŭ», abmiažoŭvajecca Haradzienščynaj i Biełastoččynaj. Ale, naprykład, tolki ŭ «Encykłapiedyi etnahrafii Biełarusi» – kala 100 artykułaŭ, pryśviečanych stravam, źviestki pra jakija zafiksavany ŭ ekśpiedycyjach pa roznych rehijonach krainy. I «Biełaruski kulinarny sšytak № 1» Ł. Miatleŭskaj dazvalaje takija rehijanalnyja stravy hatavać.
U nabory paštovak «Łučšije bluda biełorusskoj kuchni» Aleny Mikulčyk – trošku pra tradycyjnaje biełaruskaje charčavańnie ŭvohule, karotkija źviestki pra niekatoryja stravy, 13 receptaŭ na paštoŭkach. Pryhoža i sučasna. Miarkujučy pa dyzajnie, paštoŭki – skaročany varyjant knižki aŭtarki, pra jakuju pisała NN. Adziny niedachop – recepty ruskamoŭnyja i nie paznačana, u jakoj miascovaści zapisanyja. Alena Mikulčyk adznačała, što hetyja vydańni aryjentavanyja chutčej «na ekspart», i abiacała nieŭzabavie biełaruskamoŭnuju kulinarnuju knihu. Ale pakul takoj niama, i «Biełaruski kulinarny sšytak № 1» Ł. Miatleŭskaj u svajoj etnahrafičnaj skiravanaści zastajecca pa-za kankurencyjaj.
