U śviežym numary časopisu «Dziejasłoŭ» apublikavany dziońnik piśmieńnika Ŭładzimiera Karatkieviča, datavany 1965-1966 hadami.
Karatkievič padčas adnoj z vandrovak, 1984 hod. Fota z sajta news.vitebsk.cc
Jak piša Cichan Čarniakievič na sajcie lit-bel.org, dziońnik ujaŭlaje saboj buchhałtarski hrosbuch vialikaha farmatu, staronki jakoha z abodvuch bakoŭ zapoŭnienyja kruhłym, vielmi čytelnym počyrkam Karatkieviča. Jak i ŭ šmatlikich inšych rukapisach piśmieńnika, niamała miesca tut adviedziena aŭtarskim malunkam. Važnaja častka dziońnika — padarožža va Uładzivastok razam z Ryhoram Baradulinym i Hienad́ziem Klaŭko. Dziakujučy padarožžu źjaviłasia «Čazienija» — adzin z samych praniknionych tvoraŭ pra kachańnie ŭ biełaruskaj litaratury. Karatkievič faktyčna pačynaje pisać «Čazieniju» ŭ dziońniku, zapisvajučy dla pamiaci pejzažy pryrodnych zapaviednikaŭ, ale imia hałoŭnaj hieraini apovieści ŭ pobytavy apovied tak i nie traplaje.
Dziońnik časta zapaŭniaŭsia Karatkievičam postfaktum, faktyčna — heta samastojny litaraturny tvor, dzie jość miesca razvaham pra biełaruskaje asiarod́dzie, pytańniam piśmieńnickaj techniki, prablemam płanietarnaha maštabu. Adnak niamała staronak abjomnaha sšytku pryśviečana i pobytavym apisańniam: žyćciu i pracy piśmieńnika ŭ rahačoŭskaj chacie, raspoviedam pra pachody ŭ redakcyi litaraturnych časopisaŭ, sustrečam ź piśmieńnikami i čynoŭnikami.
