Tradycyjna ŭ dzień narodzinaŭ Łarysy Hienijuš u Zelvu źjaždžajucca ludzi z roznych haradoŭ Biełarusi, kab ušanavać jejnuju pamiać. Sioleta na mahile Łarysy Hienijuš ŭ Zelvie zapalili źničy, uskłali kvietki aktyvisty pad bieł-čyrvona-biełymi ściahami. 9 žniŭnia spoŭnicca 106 hod z dnia jaje naradžeńnia.
Słonimski piśmieńnik i krajaznaŭca Siarhiej Čyhryn, pramaŭlajučy na mahile paetki, zhadaŭ adzin epizod, źviazany z Łarysaj Hienijuš. Praŭda, jon adbyŭsia ŭžo paśla jaje śmierci.
— Niedzie ŭ siaredzinie 80-ch hadoŭ u Zelvu pryjechała žonka syna Łarysy Hienijuš, jana pavinna była pradać jaje biblijateku Nacyjanalnaj biblijatecy Biełarusi. Była ŭžo takaja damoŭlenaść, ale raptam Nacyjanalnaja biblijateka admoviłasia nabyvać biblijateku Hienijuš. Tady Valancina Hienijuš prapanavała ŭsim achvotnym, chto chacieŭ niešta ŭziać z rečaŭ i knižak Hienijuš brać prosta tak. Mnie ab hetym paviedamiŭ nastaŭnik ź Dziarečyna i my pajechali ŭ Zelvu. Ja tady ŭziaŭ na pamiać niekalki knižak biełaruskich piśmieńnikaŭ z nadpisami, jakija byli padaranyja Łarysie Hienijuš. Vielmi škaduju, što nie ŭziaŭ nivodnaj rečy jaje na pamiać.
Pavodle Čyhryna, tady ŭ domie Łarysy Hienijuš byŭ pa-sapraŭdnamu hatovy jaje muzej, tam byli ŭsie rečy, jakimi jana karystałasia, i ŭsia biblijateka.
— Prychodzili prosta ludzi i brali niešta sabie: navat posud, čajnik, dy ŭsio spadarynia Valancina addavała, pakolki ŭ jaje skančałasia viza i jana pavinna była vyjechać. Pamiataju, što pryjaždžali ź Miensku mastaki, jany pabrali jaje karciny, samapisku niechta ŭziaŭ, jakoj jana pisała, i h.d. Dumaju, što hetyja rečy zachavalisia i ludzi viernuć ich, kali budziem stvarać muzej. Pa toje, što spadarynia Valancina nie razdała, potym pryjechała mašyna z bytkambinata i ŭsio heta vyviezła ŭ nieviadomym kirunku…
U aŭtorak 9 žniŭnia ŭ dzień naradžeńnia Łarysy Hienijuš u Kałoskaj carkvie ŭ Horadni adbudziecca malebien u jaje honar, a taksama ŭ biblijatecy jaje imia ŭ pravasłaŭnym centry projdzie kruły stoł, pryśviečany Łarysie Hienijuš.
