Alaksandr Milinkievič. Fota Mikity Niedavierkava
«Ja zadavoleny, što vybary prajšli spraviadliva i adkryta. I asprečvać niama čaho. Samaje hałoŭnaje, kab Ruch uzmacniŭsia, a nie staŭ słabiejšy. Napružanaść pamiž ludźmi peŭnaja była i byli niekatoryja vykazvańni ŭ siecivie… Chtości potym vybačaŭsia, chtości — nie, ale ž u ZŠA, naprykład, na debatach i nie takija słoŭcy iduć! Ja nie liču, što mienavita ŭ hetym amierykancy nam prykład, chočacca, kab usio było z pavahaj. Ja užo kazaŭ, i skažu jašče: demakratyja — ciažki ispyt, — prakamientavaŭ «Našaj Nivie» Milinkievič. — Ale Ruch — heta dobraja kamanda, jakaja daŭno pracuje razam. I kali našy lidary znojduć parazumieńnie i buduć razam pracavać, to praz peŭny čas pabačym, zdali my siońnia ispyt ci nie».
Juraś Hubarevič uznačaliŭ Ruch «Za Svabodu»
