Štuka ŭ tym, što vy ŭsie biassprečna pieramožacie niekali: tyja, jakija takali, i tyja, jakija niekali, u ściahach i štandarach, u svaich stalinych, leninych, bieryjach, praŭda, inšym časam, u inšych impieryjach, u inšych libieryjach, ale vy projdziecie pa śviecie kałonami ŭ hvaździkach i pałajučych astrach, u niestarejučych brežnievych, u maładziejučych kastra, i buduć arkiestry jści, i kamsamolcy mknuć kuzavami, i ja chacieŭ by, kali možna, śledam iści za vami, iści i słuchać «viktoryja» i «ja tak rady, ty rada?», iści za vami, kab bačyć kaniec paradu, i jak vy skiniecie butaforskija kajdany i śpiajecie «ej, uchniem» i pojdziecie pa damach, ciahnučy pieramohi na kuchni, i ja za kožnym tak by chacieŭ biaskonca badziacca śledam, kab bačyć, jak pieramožcy zasnuć pad dranym i tonkim pledam, i jak vy pračnieciesia zaŭtra i praciahniecie ruki svaje pa vody, i jak vy ŭstaniecie z łožkaŭ i pojdziecie padymać zavody, i jak na zavodach vy budziecie lić stal i škło vydzimać u trubach: za hodam hod i pieratvaracca ŭ biazzubych, biazvokich i čarnahubych, pachiłych, pablakłych pisaraŭ skarhaŭ, čakalnikaŭ dalahladaŭ, i jak vy ssušanyja astry pa śviatach budziecie dastavać z šufladaŭ, i płakać, uzhadvajučy svaje bajavyja himny, nie pamianiaŭšy padrany i tonki pled na novy zimni, ja tak chacieŭ by zaśpieć, adčuć i atrymać asałodu, ubačyŭšy, jak vy pieramahli kajdany, — ukłaŭšy siabie ŭ kałodu, paŭstańcie ž pieršy ź pieršaj, z druhim druhaja, nie śpicie, pieramahajcie. Pieramahaje.
