Rektarka Biełaruskaj dziaržaŭnaj akademii muzyki Kaciaryna Dułava dała vialikaje intervju «SB. Biełaruś siehodnia». Pryvodzim samyja cikavyja vykazvańni.
Kaciaryna Dułava, fota Sb.by
Pra raźmierkavańnie
«Ja hanarusia tym, što na praciahu niekalkich hadoŭ u akademii stopracentnaje raźmierkavańnie vypusknikoŭ.
My viadziem sumiesnuju praduktyŭnuju pracu z arhanizacyjami — zakazčykami kadraŭ, u asnoŭnym z kancertnymi, teatralna-vidoviščnymi arhanizacyjami i ŭstanovami adukacyi. Biezumoŭna, u haliny kultury jość śpiecyfika pryjomu vypusknikoŭ na pracu ŭ tvorčyja arhanizacyi, jakaja tyčycca praviadzieńnia konkursu na zamiaščeńnie pasad tvorčych rabotnikaŭ. Naprykład, kab patrapić u toj ci inšy arkiestr, treba prajści konkursny adbor pierad zaklučeńniem pracoŭnaha dahavora. Heta patrabavańnie pradjaŭlajecca i da opiernych vykanaŭcaŭ».
Pra emihracyju vykanaŭcaŭ
«[Adjezd maładych muzykantaŭ] — surjozny pradmiet dla razvažańniaŭ. Tamu što kali padrychtavany nami śpiecyjalist zapatrabavany i pa ŭzroŭni majsterstva adpaviadaje patrabavańniam, što pradjaŭlajucca da muzykaŭ u lepšych arkiestrach abo teatrach śvietu, to jakija-niebudź zabarony ŭ hetaj śfiery absalutna niepraduktyŭnyja. Kali ja razumieju, što taki krok zabiaśpiečyć maładomu muzykantu ŭ dalejšym tvorčaje raźvićcio, to liču niemahčymym i niepatrebnym hetamu pieraškadžać.
Jość inšy niuans. Chłopcy ŭ adsutnaść surjoznych kansultacyj sa svaimi baćkami, piedahohami časam samastojna prymajuć rašeńnie i ŭ siaredzinie navučańnia źjazdžajuć niekudy, nie viedajučy pra toje, što ich čakaje.
My sprabujem maksimalna rastłumačvać toj fakt, što pry ŭsioj adkrytaści śvietu ŭ kožnaj krainie isnuje patrabavańnie zakryvać vakansii ŭ arkiestrach, teatrach pierš za ŭsio svaimi, nacyjanalnymi kadrami. I my tam zaŭsiody znachodzimsia na pravach haściej.
Pra studentaŭ, jakija hrajuć u padziemnych pierachodach
«U niekatorych vypadkach byvaje vielmi zabaŭna, kali ja baču, što hraje naš student, i kab jaho nia biantežyć, imknusia prajści niezaŭvažna.
Ale naohuł, nie baču ŭ hetym ničoha drennaha. Tym bolš kali čałaviek zajmajecca hetym zakonna, a siońnia heta dazvolena, i haradskija ŭłady vitajuć. Kali čałaviek hraje dobra pryhožuju muzyku, što tut moža być kiepskaha? I ŭ rešcie rešt, ja b skazała, što heta viekavaja praktyka: studenty kansiervatoryi zaŭsiody sprabavali padpracavać, a zaadno i vypracavać navyki pieraadoleńnia chvalavańnia pry publičnym vystupie. Liču, što vykanańnie našych studentaŭ upryhožvaje fanaśfieru horada.
