«Hieahrafičny» jazyk (deskvamatyŭny hłasit) — niaredki stan, pry jakim na śpincy i na bakavych pavierchniach jazyka jość roznaj formy i vieličyni ŭčastki złuščanaha epiteliju z vuzkimi pałoskami biełavatych pataŭščeńniaŭ.
Pra «nienarmalnaść» jazyka ŭ dziaciej baćki zvyčajna daviedvajucca vypadkova pry ahladzie ich doktaram. Sustrakajecca «hieahrafičny jazyk» čaściej za ŭsio ŭ dziaciej 5—6 hadoŭ, radziej u školnikaŭ. U dziaŭčynak adznačajecca čaściej, čym u chłopčykaŭ, u siarednim — u 2% dziaciej. Zvyčajna z uzrostam hety stan prachodzić, ale u niekatorych zachoŭvajecca i ŭ darosłym žyćci.
Jakich-niebudź bolevych abo inšych niepryjemnych adčuvańniaŭ, jak praviła, niama. Tolki vielmi redka moža adznačacca piakota na jazyku.
Pryčyny źjaŭleńnia na jazyku hetych źmianieńniaŭ nieviadomyja. Adznačajecca parušeńnie trofiki (pracesaŭ žyŭleńnia) ślizistaj abałonki jazyka. Učastki deskvamacyi (złuščvańnia) majuć formu kolcaŭ abo paŭkołaŭ čyrvanavataha koleru, mohuć źlivacca pamiž saboj, ale nikoli nie pakryvajucca jazvami. Z vyhladu plamy nahadvajuć hieahrafičnuju kartu, adsiul i pachodžańnie termina.
«Hieahrafičny» jazyk moža być adnym ź simptomaŭ pry niekatorych zachvorvańniach (naprykład, straŭnikava-kišečnaha traktu), ale kali inšych simptomaŭ niama, to lačeńnie nie pakazana. Biezvynikovymi buduć sproby i ahulnaha ŭździejańnia na arhanizm. Pry adčuvańni piakoty možna rekamiendavać pałaskańnie 2-pracentnym rastvoram pitnoj sody abo aplikacyi rastvoram cytralu. Mahčymaść złajakasnaha pieraradžeńnia całkam vyklučana.
