U Hrodnie zatrymali vykładčyka robatatechniki Andreja A. Jaho padazrajuć u tym, što jon davaŭ školnikam pakuryć marychuanu. Baćki, jakija vadzili da Andreja svaich dziaciej na zaniatki, kažuć pra jaho tolki stanoŭčaje, piša Radyjo Svaboda.
Kursy byli papularnyja i niedarahija
Andreju A. 38 hadoŭ, jon žanaty, maje troch dziaciej. Adnym ź pieršych adkryŭ u centry Horadni studyju robatatechniki. Tudy chadzili dzieci va ŭzroście ad 6 hadoŭ. Zaniatki prachodzili ŭ budzionnyja dni i ŭ vychodnyja. Baćki kažuć, što nia ŭsie mahli trapić, bo studyja vielmi papularnaja. Košty tam samyja nizkija ŭ horadzie.
Na staronku studyi ŭ instahramie padpisana paŭtysiačy čałaviek — darosłyja i dzieci. Na fota — robaty, zaniatki i spabornictvy.
9 kastryčnika milicyja paviedamiła, što vykładčyka zatrymali padčas taho, jak jon kuryŭ ź dziećmi marychuanu. Pa infarmacyi milicyi, jon padzialiŭsia «traŭkaj» prynamsi z tryma padletkami va ŭzroście 14—16 hadoŭ. Pa słovach baćkoŭ, zatrymańnie adbyvałasia pry vaśmihadovych dzieciach.
Čytajcie: Kiraŭnik papularnaha hurtka pa robatatechnicy ŭ Hrodnie dzialiŭsia z padletkami nie tolki viedami, ale i narkotykami
Adnosna Andreja raspačali kryminalnuju spravu pavodle č. 2 i č. 3 art. 328 Kryminalnaha kodeksu Biełarusi, jamu pahražaje ad 8 da 15 hadoŭ pazbaŭleńnia voli. Ciapier jon pad vartaj
«Dla majho małoha zaniatki byli jak śviata»
Baćki, čyje dzieci chadzili ŭ zhadany hurtok, u šoku ad zatrymańnia i nia mohuć dać viery, što heta praŭda. Jany hatovyja stanoŭča charaktaryzavać vykładčyka na dopytach, kali daviadziecca, i źbirać srodki dla siamji Andreja. Kažuć, u baćkoŭskim čacie ŭ vajbery pra jaho kiepska taksama nichto nia piša.
Adna z maci, čyj syn čatyry hady chadziŭ na robatatechniku da A., charaktaryzuje vykładčyka jak apantanaha svajoj spravaj.
«Jon znajšoŭ svaju nišu. U hetym sam realizavaŭsia i dapamahaŭ realizoŭvacca dzieciam. Moj mały čakaje zaniatkaŭ, dla jaho heta śviata», — kaža H.
Na jejnuju dumku, atmasfera na kursach była pryjaznaja, siabroŭskaja. Vychavancy nazyvali jaho prosta pa imieni — Andrej, bieź imia pa baćku, jak pryniata, prykładam, u škołach. Ź inšaha boku, nielha skazać, što vykładčyk usio dazvalaŭ. Jon rabiŭ zaŭvahi, kali dzieci lenavalisia.
«Dzieci pa im prosta mleli. Dla ich Andrej — heta kumir», — kaža maci.
Na dumku H., Andrej žyŭ robatami, zachaplaŭ imi nia tolki školnikaŭ. U pierapynkach moh apaviadać baćkam, jakija pryjšli pa dziaciej, na jakija spabornictvy jany pajeduć, jakich robataŭ planujuć nieŭzabavie rabić. Starejšyja vychavancy rabili robataŭ nia tolki z hatovych detalaŭ, a faktyčna z nula.
Jaje syn dziela cikavaści chadziŭ na biaspłatnyja zaniatki pa robatatechnicy ŭ inšyja studyi. Adnak tam vykładali nia tak zachaplalna.
«Hetaha nie biary, hetaha nie čapaj. Ty nia viedaješ, jak z hetym pracavać, ty pałamaješ. Tut u jaho [Andreja] na zaniatki prychodzili zusim małyja dzieci, jakija jašče nia ŭmiejuć čytać. Jany zamaŭlali hetyja detalki, čakali, kali pryjduć», — raskazvaje H.
Maci kaža, što baicca kazać synu pra zatrymańnie — bo dla jaho budzie stres, što bolš nielha bačycca z vykładčykam i byvać u jaho na zaniatkach.
«Zaraz pačynajecca chvala, mnie asabista heta balić. Ty viedaješ čałavieka z adnaho boku, u ciabie pazytyŭny vobraz skłaŭsia. Ciažka mnie ŭ heta pavieryć», — kaža surazmoŭnica.
Pa jejnych słovach, syn nikoli raniej nie kazaŭ, što na zaniatkach niešta kuryli abo niuchali.
«Było vidać, što jon nie za hrošy heta rabiŭ»
Inšaja maci, Maryna, taksama vadziła syna na robatatechniku ŭ zhadanuju studyju 4 hady. Kaža, što jejny syn nikoli nia bačyŭ, kab Andrej kuryŭ, nia bačyŭ, kab što prapanoŭvaŭ starejšym dzieciam. Maci pierakananaja, što kali b syn niešta takoje bačyŭ, to abaviazkova skazaŭ by joj raniej.
«Jon navat nie razumieje, što heta takoje, pra što idzie havorka», — kaža Maryna.
Jana taksama kaža pra vykładčyka tolki dobraje. Padvoziŭ dziaciej, kali było pozna, dadomu, vaziŭ ich na spabornictvy. Išoŭ na sastupki, kali zatrymlivali z apłataj zaniatkaŭ.
«Dzieci jaho vielmi lubili. Jon sam ź imi vaziŭsia. Čałaviek byŭ addany. Było vidać, što jon nie za hrošy heta robić. Nikoli nie kazaŭ: «Usio, čas skončyŭsia, sychodź». Nie, možna było zastacca, darabić», — kaža maci.
