Dačka bankira, patencyjnaha kandydata ŭ prezidenty Viktara Babaryki, što žyvie zaraz u Aŭstralii, prakamientavała ŭ svaim fejsbuku padziei minułych dzion, źviazanyja z baćkam i bratam.
«Maje darahija siabry i blizkija,
Jak mnohija z vas užo čuli, moj tata, pretendent u kandydaty ŭ prezidenty Biełarusi, i brat, kiraŭnik štaba, učora byli zatrymanyja. Ź imi da hetaha času niama suviazi. Niahledziačy na nievierahodnuju śmiełaść i samaaddanaść advakataŭ, ich nie dapuścili ŭčora da taty i Edzika.
Mnie ciažka padabrać słovy, kab vykazać usio toje, što adbyvajecca… ale ja viedaju, što ja nie adna. Da mianie laciać pramiani ciapła i padtrymki z usiaho śvietu, i ja pa-varjacku ŭdziačnaja ŭsim paviedamleńniam. Ja była da hłybini dušy kranutaja łancuhom salidarnaści, jaki raściahnuŭsia ŭ Minsku. Vialiki dziakuj usim i kožnamu, chto nie zastaŭsia ŭ baku, chto choča pieramien, i chto choča, kab tyja niezakonnyja dziejańni, jakija zaraz razhortvajucca, bolš nikoli nie paŭtarylisia ŭ Biełarusi.
Ja taksama viedaju, što ja nie adzinaja dačka i siastra, jakaja sutkami siadzić la telefona ŭ čakańni navin. Majo serca z tymi, chto paciarpieŭ ad dziejańniaŭ, jakija ŭ korani parušajuć Kanstytucyju Respubliki Biełaruś i pravy čałavieka.
Maja vialikaja prośba supracoŭnikam pravaachoŭnych orhanaŭ: vy ž taksama taty, mamy, braty i siostry — kali łaska, pamiatajcie ab hetym i ab tym, što vy — abaroncy zakona.
Chto viedaje maju siamju, viedaje, što my fanaty «Uładara Piarścionkaŭ» Dž. R. R. Tołkina; i ja dumaju, mnohija z nas viedajuć, jak zakančvajecca hetaja historyja… Jak kazaŭ Sem, «ale ŭ kancy ŭsio minaje. Navat samy nieprahladny zmrok raśsiejvajecca! Pryjdzie novy dzień! I kali zaśviecić sonca, jano budzie śviacić jašče jarčej!»
Fota z fejsbuka Maryi Chavart-Babaryki
