Alaŭcina skončyła žurfak, ale ciapier pracuje kapirajtaram u pryvatnaj firmie.
«Palityčna aktyŭnaj jana nie była, cełymi dniami na pracy. Chatni čałaviek, pa niadzielach była doma, na maršy nie chadziła, — apisvaje dziaŭčynu jaje brat Jahor. —
Jana maje pazicyju pa situacyi ŭ krainie, ale jaje nie prajaŭlała».
Praŭda, heta nie vyratavała Alaŭcinu ad prablem.
«Pryjšli dvoje ŭ cyvilnym. Heta było kala 9-j ranicy. Jany čakali Alaŭcinu pad padjezdam: pačakali, pakul jana vyhulaje sabak i, kali viartałasia ŭ kvateru, jaje i sustreli. Paprasili prajechać ź imi.
Alaŭcina viarnułasia pakinuć sabak, uziać rečy i pašpart. Ź joju padnialisia i tyja mužčyny. Jany kazali: my ž biez masak, davajcie spakojna i mirna, pajechali z nami — ničoha nie budzie. Uviečary ŭžo budziecie doma», — raskazała Viktoryja, žonka brata Alaŭciny.
Ale ŭviečary Alaŭcina dadomu nie viarnułasia. Jaje zatrymali na troje sutak.
«U vyniku, my znajšli jaje ŭ Maskoŭskim RUUSie, adtul jaje advieźli na Akreścina», — kaža Viktoryja.
Alaŭcinu vinavaciać u publičnaj abrazie pradstaŭnika ŭłady — a kankretna Lidzii Jarmošynaj. Dziaŭčyna acharaktaryzavała staršyniu CVK prynižalnym najmieńniem raspusnych žančyn.
Ministerstva ŭnutranych spraŭ apublikavała skrynšot z abrazaj
«Abrazaj byŭ kamient u dvarovym čacie. U Alaŭciny kanfiskavali telefon, prahladali jaho.
Kankretniej štości budzie viadoma ŭ piatnicu.
Pakul dačka pad vartaj, što budzie dalej, nie viedaju, ja ŭpieršyniu ŭ takoj situacyi», — kaža mama dziaŭčyny.
Abraza pradstaŭnika ŭłady karajecca štrafam abo abmiežavańniem svabody na termin da 3 hadoŭ.
