Pra heta paviedamiŭ BiełTA namieśnik dyrektara pa navukovaj rabocie Paleskaha ahrarna-ekałahičnaha instytuta NAN Biełarusi Viktar Dziamiančyk.
«My vyjavili zusim unikalnuju źjavu — rehularnaje pražyvańnie i zimoŭku ŭ Breście sokała sapsana. Jašče poźnim letam my zaŭvažyli adzinočnaha sapsana, a ŭ hetuju zimu ŭpieršyniu dla našaj krainy nazirajem adrazu try, u tym liku maładyja, ptuški», — adznačyŭ Viktar Dziamiančyk.
Sapsan — samaja chutkasnaja ptuška na płaniecie: u palocie jon raźvivaje chutkaść zvyš za 300 km/h. Adzin čas hety ptušyny drapiežnik byŭ na miažy poŭnaha źniknieńnia. U Čyrvonuju knihu Biełarusi jaho zanieśli 40 hadoŭ tamu. Ličycca, što ŭ apošnija dziesiacihodździ hnieździščy sapsana źnikli ŭ našaj krainie. Zredku ŭ letni pieryjad jaho adznačajuć na vierchavych bałotach biełaruskaha Paazierja.
Dziŭna i toje, što sapsany pieranieśli nie samuju prostuju zimu. «U adnu z načej u Breście była rekordna nizkaja tempieratura — 24 hradusy. My dziažuryli la truby na vypadak, kali sokał zamierźnie i ŭpadzie, kab jaho padabrać i adahreć.
Jon, niebaraka, siadzieŭ i paviskvaŭ ad choładu. Ale ničoha, pieranios.
Heta taksama vialikaje dasiahnieńnie, tamu što zvyčajna hetyja sokały adkačoŭvajuć u paŭdniovyja rehijony», — zaŭvažyŭ Viktar Dziamiančyk.
