Na hetym tydni Makar skazaŭ, što Juraś Ziankovič pajechaŭ u Maskvu pad harantyi biaśpieki ad Volhi Karač.
Čytajcie taksama. Makar rassvaryŭsia z Karač i zajaviŭ, što Ziankovič palacieŭ u Maskvu pad jaje harantyi biaśpieki
U Maskvie Ziankoviča i Fiadutu aryštavali, abvinavaciŭšy ŭ sprobie dziaržaŭnaha pieravarotu i zabojstvie Alaksandra Łukašenki. Jašče da pačatku efiru Ihar Makar zakidvaŭ čat svaimi pytańniami. U pryvatnaści jon pytaŭsia: «Sidarakin (były supracoŭnik «Ałmazu», śpiecyjalist pa vybuchoŭkach, prachodzić pa špijonskaj spravie razam z supracoŭnikam KDB Chrałovičam — «NN») byŭ zatrymany mienavita ŭ toj dzień, kali ja rankam skinuŭ vam kopiju jaho pašparta dla adkryćcia vizy. Takoje dziŭnaje supadzieńnie?», «Ja prasiŭ u vas 5000 dalaraŭ na padarunki vajskoŭcam, dla Ziankoviča. Vy mnie abiacali. Ale pa vyniku navat nie zhadali. Vy zahadzia viedali, što jany nie spatrebiacca?» Byli i inšyja pytańni ad Makara.
Tym nie mienš tema Makara nie prahučała ŭvohule. Adzin ź viadučych «Radyjo-97», jaki chavajecca pad psieŭdanimam «Virus», skazaŭ, što heta ich inicyjatyva — ničoha nie pytacca pra Makara. «Hety čałaviek sprabavaŭ zabłakavać naš kanał. Meta hetaha efiru — nie srač. Kali Ihar choča, to jon znojdzie šlach źviazacca z Volhaj».
Chto taki Ihar Makar — džokier albo pravakatar?
Viadučyja pasprabavali abvierhnuć mierkavańnie, što «Karač nas kupiła». Tym nie mienš jany paćvierdzili, što kiraŭnica «Našaha doma» dapamahła im z žyllom u Varšavie.
U toj ža čas Volha Karač znajšła čas prajścisia pa lidaru apazicyi Śviatłanie Cichanoŭskaj, a taksama pa jaje daradcu Franaku Viačorku.
«Ja ŭdziačnaja Śviatłanie Cichanoŭskaj za toje, što jana pryjšła [tudy], kudy pryjšła.
Chacia abjektyŭna treba pryznać: kali b na jaje miescy byŭ inšy čałaviek, naprykład Mikałaj Statkievič, to, napeŭna, my b užo žyli ŭ inšaj krainie. Navat nie napeŭna, a dakładna. My b užo zabylisia pra Łukašenku, pryčym daŭno.
Tym nie mienš čałaviek zrabiŭ što moh. Treba sabie skazać, što Cichanoŭskuju nie pryznaje prezidentam Biełarusi nivodnaja kraina, jaje pryznajuć jak novaha lidara apazicyi. Tolki Litva pryznała jaje «prezidentam nadziei», ale heta prosta simvał, ni ab čym», — skazała Karač.
«Franak Viačorka — heta čałaviek składanaha palityčnaha losu. Jahonaja rola na siońnia — heta daradca. Chto taki daradca? Čałaviek, jaki nosić zapiski, rychtuje dakumienty, pracuje jak ekśpiert. U Franaka ambicyi našmat bolšyja, čym być prosta ekśpiertam.
Kali b Cichanoŭskaja pieramahła na vybarach, to jon moh by być kiraŭnikom prezidenckaj administracyi, jašče kimści. Ciapier u jaho dziŭnaja rola. Jon siabie nazyvaje adnym, a źjaŭlajecca zusim inšym — heta vyklikaje razdražnieńnie ŭ ludziej. Štab Cichanoŭskaj pabudavany viertykalna, tam nie moža źjavicca inšy lidar. Tam nie moža być Viačorki, kahości jašče. Viačorku treba ci źmirycca, što jon daradca, ci pierafarmatavać pracu štaba».
Čytajcie. Chto takaja Volha Karač, jakaja choča padsiadzieć Cichanoŭskuju?
