Maryna Adamovič i Mikałaj Statkievič u dzień padačy dakumientaŭ u CVK, 15 maja 2020 h. Fota Nadziei Bužan
«Mikałaj vyhladaŭ jak svabodny čałaviek, upeŭnieny ŭ sabie i tym, što robić. Jon vielmi pazityŭny. U jaho krychu tvar zahareŭ, bo ŭ prahułačnych dvorykach zredku ŭžo źjaŭlajecca sonca.
Mikałaj prasiŭ pieradać biaskoncuju ŭdziačnaść za padtrymku, asabliva tym, chto ŭparta praciahvaje pisać. Prasiŭ, kab nie zabyvalisia pra inšych palityčnych źniavolenych i ich siemji. Kazaŭ, što varta praciahvać hurtavacca, bo hety nabytak kalektyŭnych dziejańniaŭ, adčuvańnie plača adno adnaho nielha hublać.
Raskazvaŭ krychu pra etap. Ich vieźli paŭtara sutak. Na ŭsim etapie tolki try čałavieki byli ŭ kajdankach — jon, Cichanoŭski i Łosik. Pryčym hetyja kajdanki byli zašpileny nie tak, jak my pryvykli ŭjaŭlać. Ruki byli vyviernuty, składzienyja tylnymi bakami dałoni. Plus pravodzili šmony.
Siarhiej Cichanoŭski vielmi pachudzieŭ, Mikoła jaho navat nie paznaŭ adrazu. Takoje adčuvańnie, što palityčnym chacieli prademanstravać adzin adnaho. Bo i pierakličku ŭčynili, dziakujučy jakoj Mikoła zrazumieŭ, što tam i Ihar Łosik jość, i prachodku huśkom, choć zvyčajna aŭtazak padhaniajuć pad dźviery.
U piatnicu 21 maja jany apynulisia ŭ Homieli. Mikoła skazaŭ, što Homielskaje SIZA vyhladaje dastatkova prystojna. Tam śvietłyja ścieny, a heta vielmi važna dla ludziej, jakija, jak Mikoła, užo ceły hod znachodziacca ŭ zakrytym pamiaškańni pry zakrytych voknach z hetymi «viejkami».
Čytajcie taksama:
Apošnija ŭ Jeŭropie: tolki ŭ Biełarusi na voknach turmaŭ staviać mietaličnyja žaluzi, jakija pakidajuć kamiery bieź dzionnaha śviatła
Jon u kamiery pa-raniejšamu adzin — adrazu napisaŭ zajavu ab biaśpiečnym utrymańni.
Ja padzialiłasia ź Mikołam navinami, ale, na majo ździŭleńnie, jon pra ich viedaŭ, niahledziačy na etap i na toje, što ŭ jaho daŭno adabrali vypisanuju presu. Užo ź miesiac haziety vydajuć vielmi sielektyŭna.
Mikoła skazaŭ, što jamu admysłova prynieśli ŭ kamieru «Sovietskuju Biełorucciju» — mabyć, chacieli ŭrazić mudrymi i krutymi dziejańniami našych śpiecsłužbaŭ. Mikoła viedaŭ i pra prysud Paŭłu Sieviaryncu, i pra śmierć Vitolda Ašurka.
Jon absalutna pierakanany, što pieramieny niepaźbiežnyja, i ŭłada robić usio, kab hetyja pieramieny adbylisia jak maha chutčej. My ź im havaryli, što ŭ ich jašče jość resurs, mažliva, navat na hod ci na niekalki, ale toje, što jany zaraz davodziać da absurdu situacyju, jakraz daje nadzieju na chutkija pieramieny».
Čytajcie taksama:
«Kali pabačyła Ihara, nie pavieryła, što heta jon». Darja Łosik upieršyniu za 336 dzion pabačyła muža
