«My bačym, jakija namahańni prykładaje kiraŭnictva Rasii, kab zachavać dalikatny bałans sił na płaniecie. Adnak, na žal, na kalektyŭnym Zachadzie, u Vašynhtonie i Bruseli, nie zaŭsiody chočuć čuć kanstruktyŭnyja prapanovy. Našy apanienty tarmoziać usie razumnyja, pazityŭnyja inicyjatyvy i pravakujuć novyja kryzisy. Pa sutnaści, naŭmysna rujnujecca architektura biaśpieki, stvoranaja paśla Druhoj suśvietnaj vajny, za jakuju my zapłacili ni mnoha ni mała kala 30 młn žyćciaŭ savieckich ludziej», — padkreśliŭ jon.
«Spačatku byłyja sajuźniki vyhadavali pakaleńnie, jakomu kazali, što raźviazaŭ vajnu Stalin, a vyjhrali ZŠA i Anhlija. A ciapier jany pierapisvajuć historyju i sprabujuć reabilitavać nacyzm», — skazaŭ jon.
«My padviarhajemsia nieprykrytamu ekanamičnamu i palityčnamu presinhu. Jon, moža być, i nie spatrebiŭsia b ciapier, kali b jany vyjhrali toj blickryh, jaki pačali ŭ žniŭni minułaha hoda. Niešta ŭ ich pajšło nie tak, — padkreśliŭ Alaksandr Łukašenka. —
Razam z tym zrazumieła, što ŭsie sankcyi — prosta biescyrymonnyja sproby likvidavać ekanamičnych kankurentaŭ i nakłaści łapu na čałaviečyja i materyjalnyja resursy našych dziaržaŭ. Zachad nakiravany na strymlivańnie raźvićcia, zryŭ intehracyjnych prajektaŭ i źmienu kursu biełaruskaj dziaržavy (i nie tolki biełaruskaj). Tamu asablivaje značeńnie nabyvajuć umacavańnie adzinstva i pašyreńnie supracoŭnictva».
