«Fibi, tabie pieršaj zamovu prynieśli»
Z kulinaryjaj Julija raniej nie była źviazana. Jana vykładčyca fizkultury ŭ kaledžy, jakaja ŭsio žyćcio maryła pra sabaka.
«My siamjoj žyli ŭ Mazyry razam z babulaj — jana była suprać sabaki. Paśla ja pierajechała ŭ Minsk vučycca, žyła ŭ internacie, dzie taksama nie było ŭmoŭ. I jak tolki źjaviłasia kvatera, my z mužam zaviali sabaku», — dzielicca dziaŭčyna.
Jaje załacistamu retryvieru Fibi dva hady.
«Spačatku ja chacieła łabradora. Bo ŭ mianie tempieramient byŭ bolš chaleryčny, i łabradory takija ž — enierhičnyja, viasiołyja. A potym vyrašyła ŭziać hołden retryviera. Heta padobnyja parody, ale charaktar rozny — retryviery bolš spakojnyja, mohuć pad haspadara padładzicca», — tłumačyć Julija.
Razam ź Fibi jany lubiać chadzić u kaviarni. U rehijonach čatyrochłapamu naviedniku, praŭda, nie časta rady.
«Niadaŭna my byli ŭ Rahačovie, i tam u kaviarni viadomaj sietki, dzie zaŭsiody puskajuć z sabakam, skazali nam vyjści. Zatoje kali pajechali ŭ nastupnuju, i skazali haspadyni, što Fibi čakaje ŭ mašynie, jana prapanavała: «Viadzicie siudy».
U Minsku ŭsio bolš miescaŭ stanovicca dog-friendly. Moža, heta moda ci prosta z-za taho, što supolnaść sabačnikaŭ raście, servis uličvaje ich pažadańni.
U kaviarniach Fibi prynosiać miski z vadoj. Paru razoŭ navat było, što joj vadu padali raniej, čym mnie kavu. Śmiajusia: «Fibi, tabie pieršaj zamovu prynieśli».
Bolšaść naviednikaŭ ustanoŭ, kali bačać ciabie z sabakam, uśmichajucca — ty padymaješ im nastroj».
«Spytała ŭ šef-kuchara, ci moža jana raspracavać recepturu tortaŭ dla sabak»
Vypiakać prysmaki dla sabaki pačała Julina mama. Znajšła ŭ internecie paru receptaŭ i stała raz na miesiac pieradavać piečyva siamiejnaj lubimicy.
«Adnojčy ź siabroŭkaj my pajšli ŭ kaviarniu razam ź Fibi. Uziali sabie kruasany, kavu. Fibi hałavu pakłała na stoł — ja paru piačeniek joj dała, i jany skončylisia. Sižu i dumaju: jak było b kruta, kab ja mahła ŭ dog-friendly kaviarni kupić nie tolki sabie desiert, ale i sabaku».
Pierš čym kulinaryć, dziaŭčyna źviarnułasia da vietdyjetołaha. Abmierkavała ź im śpis zabaronienych praduktaŭ i inhredyjenty, jakija možna spałučać, kab sabakam było i smačna, i karysna.
«Sabakam nielha šakaład, sol, cukar, pierac, śpiecyi. Chaciełasia maksimalna vyklučyć chimičnyja dabaŭki, jakija praciahvajuć termin prydatnaści piečyva. U nas takaja palityka — my hatujem pad zakaz, kab zaŭsiody było śviežaje. Torty ja piaku dzień u dzień, navat kali zamaŭlajuć na ranicu.
Arechi sabakam nielha. Ale možna arachis, bo heta babovyja.
Na jutubie jość recepty piečyva, dzie dadajuć časnyk dla vodara. Ale jaho kateharyčna nielha sabakam — ni ŭ syrym, ni ŭ suchim vyhladzie».
Dalej — pošuk receptaŭ. Dziakujučy mamie, užo byli try pravieranyja: piačonačnaje i harbuzovaje piečyva, a taksama sušanaje jałavičnaje lohkaje.
«Ja daŭno była padpisana na minskaha šef-kuchara Taćcianu Nazaruk, u jaje jość zručny kulinarny błoh. I kali vyrašyła hatavać piečyva, pieršaj dumkaj było źviarnucca da jaje. Spytała, ci moža jana dapamahčy raspracavać recepturu tortaŭ dla sabak. Čamu b i nie?
Taćciana prapanavała try smaki tortaŭ i dva vidy piečyva. My z ranku da poźniaha viečara sprabavali heta zrabić. Nie ŭsio ŭ mianie ź pieršaha razu atrymlivałasia. U mianie jość tajmier u vyhladzie kurački z «Aliekspresa»: jon adličvaje tolki bolš za 10 chvilin i tady źvinić, a kali mienš, to nie. Ja nie adrazu pra heta viedała. Dapiakaješ štości piać chvilin na inšym režymie, tajmier nie źvinić, i paśla dastajucca vuhalki», — śmiajecca Julija.
Retryvier Fibi ŭsiojednaja. Tamu na test piečyva razvozili sabakam-kapryzam.
«Kali ŭžo pajšli vodhuki: «Što vy tudy padmiašali?» — zrazumieła, što ŭsio rablu pravilna».
«Chit prodažaŭ — piačonačnaje piečyva»
Svaju spravu Julija adkryła paŭhady tamu. Vypiakaje z mamaj doma na kuchni i razvozić pa zamovach. Usiaho ŭ asartymiencie try vidy tortaŭ i piać vidaŭ piečyva.
Chit prodažaŭ — piačonačnaje. Ažyjataž taksama na bananavyja sardečki i jabłyčna-markoŭnyja zorački — u ich składzie arachisavaja pasta. Pastu Julija hatuje sama: absmažvaje arachis i pieramołvaje ŭ błendary.
«U Fibi dva asnoŭnyja prychody na kuchniu: kali ja arachisavuju pastu rablu i kali raźbivaju jajka. Ja nie viedaju, jak jana heta čuje, ale pastajanna prybiahaje. Naprykład, u recept patrebna 90 hram jajka, dva vialikich jajki — heta 100 hram. Častka zastajecca ŭ škarłupinie, i Fibi vyprošvaje: maŭlaŭ, nie vykidaj, ja źjem».
Prysmaki dla sabak u kramie Julija ciapier kuplaje vielmi redka: Fibi — fanat chatniaha piečyva. Adzinaje — pakinuli ŭ racyjonie kostki dla ačystki zuboŭ.
Kali vam samomu zachočacca chatnich mafinaŭ z sabačaj piakarni, možacie śmieła jeści.
«Mnohija, chto pierajšoŭ na karysnaje charčavańnie, nie dadaje sol i cukar u stravy, kaštavali i im padabałasia. Para niejak kuplali piečyva i spytała, z čaho jano. Pačynaju pieraličvać: aŭsianka, banan… I małady čałaviek: «O, dyk heta ž moj śniadanak! Davaj kupim u dva razy bolš, ja budu jeści razam z našym sabakam».
Darečy, pra supracoŭnictva z kaviarniami. Naładzić jaho niaprosta: šmat jurydyčnych składanaściaŭ. Ale pieršy krok udaŭsia — letam smačnyja piačeńki-kostki pa Julinych receptach pradavała kaviarnia «Michel».
Minčanka zaŭvažaje: heta nie biznes, a sprava dla dušy.
«Tak cikava: kali ty doŭha chacieŭ sabaku, padychodziŭ da ŭsich na vulicy z prośbaj pahładzić, a tut u miesiac dastaŭlaješ 30 zamoŭ i hładziš 30 sabak. Voś dziela čaho heta ŭsio było prydumana!» — žartuje dziaŭčyna.
