25 lipienia spaŭniajecca čverć stahodździa, jak pamior Uładzimir Karatkievič. Piśmieńniku było tady tolki 53. Jak pa‑inšamu mahła b pajści biełaruskaja historyja 90‑ch, kali b byŭ žyvy jaho burlivy talent!
Pachavańnie Uładzimira Siamionaviča stała pieršaj značnaj spantannaj patryjatyčnaj akcyjaj u paślavajennaj Biełarusi. Uspaminaje siabar piśmieńnika Adam Maldzis:
— 26 lipienia 1984 hodu ja zrabiŭ zapis: «Učora ŭ čatyry hadziny ranicy pamior Vałodzia. Strata, jakuju nie pakryje nichto nikoli. Tolki paśla śmierci nadajecca jamu naležnaje…». Jaho pachavańnie prajšło, jak mnie zdavałasia, spakojna. Nijakaha supracivu z boku ŭładaŭ nie było. Pryjšło šmat ludziej, mienš, praŭda, čym paźniej pryjdzie na raźvitańnie z Bykavym. Ale heta ŭžo buduć inšyja maštaby śviadomaści. Ludzi, jakija pryjšli da Karatkieviča, byli kansalidavanyja. Heta było pieršaje nastolki šmatludnaje pachavańnie. Išli nie ad taho, što była raznaradka. Usie išli sami. Pryjazdžali navat z dalnich haradoŭ Biełarusi.
Darečy, da 80‑hodździa z dnia naradžeńnia piśmieńnika pomnik jamu moža paŭstać va Ukrainie.
