50-hadovy Siarhiej syšoŭ ad žonki i darosłaha syna ŭžo daŭno. Nie razvodziŭsia, ale žyŭ ź inšaj žančynaj, 48-hadovaj Ludmiłaj u jaje domie.
«My žyviem z maci ŭ šmatkvaternym domie niepadalok ad doma toj Ludmiły. Baćka navat čas ad času zachodziŭ da nas: pahavaryć ci pa spravach, — kaža syn Siarhieja. — Aficyjna jany nidzie nie pracavali, jeździli ŭdvaich na padpracoŭki da fiermieraŭ».
«Jak baćka vypivaŭ, to ź Ludmiłaj jany svarylisia pastajanna»
«Byvała, baćka vypivaŭ. Taja Ludmiła moža i redka piła, tut ja nie viedaju. Chadzili čutki, što jana ŭvohule zakadziravanaja, — kaža syn mužčyny. — Ale, jak kažuć, u toj viečar jany pili ŭdvaich.
Baćka byŭ biaskryŭdny, kali vypje. Heta ćviarozy jon byŭ niejki razdražniony, a jak vypivaŭ, to navat stanaviŭsia dabrejšym. Ale jak jon vypivaŭ, to ź Ludmiłaj jany svarylisia pastajanna, navat časam baćka da nas u kvateru prychodziŭ, pieračakać, pakul vyvietrycca ałkahol.
Ludmiłu ludzi viedajuć, adhukajucca pra jaje jak pra davoli ahresiŭnaha čałavieka. Raskazvali, što ŭ aŭtobusie pa darozie na zarobki mahła skandał zładzić. Dy i ŭ baćki zabirała hrošy, jakija jany razam zarablali, mahła jamu tvar padrapać za toje, što jon pje.
«Ja viedaju i jaje, i baćku svajho. Nie razumieju, što tam adbyłosia»
«Kažuć, zdaryłasia ŭsio 4 lutaha. Ludmiła ŭdaryła baćku čymści ciažkim pa hałavie, — havoryć syn. — Nie fakt, što jon tam pamior paśla taho ŭdaru, paśla sprabavała rasčlanić cieła, spalić jaho. Heta pryvatny dom, usio rabiła niedzie ŭ jamie dla śmiećcia.
Čamu jana nie daviała spravu da kanca? Niezrazumieła. Moža nie hareła, moža nadvorje, ci jašče što. Moža častka zhareła, astatniaje jana zakidała čymści, a paśla kavałak vyciahnuli sabaki, jany tut sapraŭdy biehajuć.
Prosta kala doma ludzi zaŭvažyli kavałak abharełaj čałaviečaj nahi. Skrynšot ź milicejskaha videa.
Pobač ź jaje domam staić šmatpaviarchovik, mietraŭ dvaccać da jaho. I kala šmatpaviarchovika niechta zaŭvažyŭ čałaviečuju nahu. Adrazu ž pazvaniŭ u milicyju.
Milicyja pačała ahladać terytoryju. I ŭ Ludmiły ŭ dvary ŭbačyli cieła baćki, častkova abharełaje.
Pryčyna jaje ŭčynku nieviadomaja. Milicyja abiacaje paviedamić što tam było, tolki tady, kali ŭsio całkam vyśvietlicca. Ale Ludmiła ŭžo saznałasia, zdajecca. Rabiła ŭsio jana adna: syn u vojsku, dačka žyvie asobna.
«Toje, što jana rabiła paśla, rabiła ž śviadoma»
«Ja viedaju i jaje, i baćku svajho. Nie razumieju, što tam adbyłosia. Ci moh baćka tuju Ludmiłu spravakavać? Nu moža słovami, moža skazaŭ niešta kryŭdnaje.
Toj samy šmatpaviarchovik, kala jakoha znajšli častki cieła mužčyny. Fota: skrynšot videa MUS
Ale ž, što b nie kazaŭ čałaviek, heta nie daje prava jaho zabivać. Što ž tyčycca fizičnych kanfliktaŭ — ja nikoli nie bačyŭ na joj śladoŭ źbićcia.
Dy i kali vypadkova zabiła — to pazvaniła b u milicyju, moža być kvalifikavali jak śmierć pa nieaściarožnaści. A toje, što jana rabiła paśla, rabiła ž śviadoma.
Baćku jašče nie pachavali, cieła pakul u Pinsku, na ekśpiertyzie. Ale pachavańnie adbudziecca ciaham tydnia».
Ciapier Ludmiła pad vartaj. Kali jaje ŭčynak kvalifikujuć jak zabojstva i pryznajuć vinavataj, to joj pahražaje da 25 hadoŭ pazbaŭleńnia voli (u Biełarusi žančynam nie prysudžajuć pažyćciovaje źniavoleńnie ci rasstreł).
Čytajcie jašče:
«Tam fihuruje Safija Sapieha». Detali spravy dvuch rabotnikaŭ «Biełtelekama», jakija atrymali pa 11 hadoŭ
