Prakopjeŭ paviedamlaje, što połk «Pahonia» prajšoŭ važny etap stanaŭleńnia. Sfarmavałasia kamandavańnie, naładžanaja suviaź, atrymanaje papaŭnieńnie.
U suviazi z hetymi Prakopjeŭ paviedamlaje, što pieradaje pracesy ŭ ruki prafiesijanałaŭ, a sam budzie zajmacca «inšymi stratehičnymi rečami».
Štodzionnych siužetaŭ i pastoŭ pra žyćcio padrazdialeńnia jon nie abiacaje, ale praviadzieńnie padobnych bryfinhaŭ płanujecca rehularna.
Pavodle Prakopjeva, u bot pałka zapisalisia i čakajuć zaprašeńnia tysiačy dobraachvotnikaŭ.
«Kali vy chočacie sełfi na fonie «Džavielina» — heta nie da nas. Kali vy šukajecie siabie ŭ žyćci, sumniajeciesia, kali vy vajenny turyst — vam taksama nie da nas. My čakajem vysoka matyvavanych, idejnych ludziej z unutranaj dyscyplinaj i dobraj fizičnaj padrychtoŭkaj. Z nami ŭ šychtach užo šmat byłych aficeraŭ i pieravahu my budziem addavać ludziam z vopytam vajskovaj słužby. Nam taksama patrebnyja ludzi z dobraj anhlijskaj movaj», — zajaŭlaje były restaratar.
Trenirovačny kurs raźličany na čatyry tydni, za hety čas, jak zapeŭnivaje Prakopjeŭ, navykaŭ i umieńniaŭ nabudziecca bolš, čym «za dva hady słužby ŭ Čyrvonaj armii».
Čytajcie taksama:
«Mianie možna nazvać pamočnikam kamandzira». Vadzim Prakopjeŭ raskazaŭ pra połk «Pahonia»
