Hutarku z kiroŭcam viaduć dvoje: žančyna i mužčyna. Taksama ŭ kadr trapili dvoje dziaciej, jakija, vidavočna, čakajuć, pra što damoviacca darosłyja.
— Na jakoj padstavie admaŭlajecie? — aburajecca žančyna. Jana prapanuje svajmu spadarožniku pačać videazdymku. — Arhumientujcie mnie, kali łaska, čamu vy mnie admovili.
— Kolki vas čałaviek? — pytajecca kiroŭca.
— Piać čałaviek.
Tym časam mužčyna aktyŭna prapanuje taksistu vyvučyć praviły darožnaha ruchu.
— Adkryvajem PDR prosta ciapier. Ty akazvaješ pasłuhi na płatnaj asnovie, ty pieravoziš ludziej. I ty nie viedaješ, jak heta robicca? — pytaje jon.
— Kolki ŭ mianie pasadačnych miescaŭ? — zadaje pytańnie kiroŭca.
— U ciabie naohuł pravy jość? — hučyć u adkaz.
— Tak.
— Kolki hadoŭ stažu?
Mužčyna pry hetym vykazvaje mierkavańnie, što pasadačnyja miescy taksistu patrebnyja «dla katehoryi».
— Kolki možna pieravozić ludziej u lehkavym aŭtamabili? — adbivajecca kiroŭca.
— Raz, dva, try, čatyry, — pačaŭ ličyć mužčyna, pakazvajučy na zadniaje siadzieńnie. — Na kaleniach piać, na kaleniach šeść i, mahčyma, na kaleniach siem navat. Mahčyma. Pa katehoryi «V» ty možaš pieravozić siem pasažyraŭ, plus ty kiroŭca. Usio roŭna, kolki ŭ ciabie pasadačnych miescaŭ.
Kiroŭca taksi sapraŭdy akazvaje pasłuhu na płatnaj asnovie. Ale jon nie abaviazany vykonvać luboje patrabavańnie klijenta, u pryvatnaści, kiroŭca moža admovicca ad pajezdki, kali jaje niemahčyma vykanać z zachavańniem normaŭ zakanadaŭstva.
PDR zabaraniajuć kiroŭcam pieravozić pasažyraŭ zvyš kolkaści, praduhledžanaj techničnymi charaktarystykami aŭtamabila (p. 181.3). I nielha pieravozić dziaciej na kaleniach u kiroŭcy, u pasažyra na piarednim siadzieńni lehkavoha aŭtamabila (p. 181.6).