«Ja nie dazvolu, kab śviet śmiajaŭsia ź Biełarusi. Ja chaču, kab śviet havaryŭ pra Biełaruś tolki dobra», — pryhadaŭ słovy pieršaha kiraŭnika krainy arcybiskup Tadevuš Kandrusievič padčas pachavalnaj Imšy.
«8 śniežnia 1991 hoda ŭ Viskulach adbyŭsia pačatak novaj historyi našaj krainy. Tam byŭ ty, spadar Stanisłaŭ. Ty byŭ tvorcam dakumienta, dziakujučy jakomu my atrymali niezaležnaść, — skazaŭ mitrapalit na piensii. — Siońnia my raźvitvajemsia ź pieršym kiraŭnikom niezaležnaj Biełarusi. Čałaviekam, jaki stajaŭ la vytokaŭ hetaj niezaležnaści i jaki tvaryŭ hetuju niezaležnaść. Jon pakinuŭ hłyboki śled u našaj historyi».
Kandrusievič pryhadaŭ historyju z 1990 hoda, kali Šuškievič spryjaŭ pieradačy budynka siońniašniaj duchoŭnaj sieminaryi ŭ Hrodnie. «My pajšli da Stanisłava Stanisłavaviča. Ja jamu pradstaviŭ usiu spravu — nam patrebna sieminaryja, i Kaścioł nie moža adradzicca biez svaich śviataroŭ i bieź sieminaryi. Jon tady skazaŭ słovy, jakija zaŭsiody pamiataju: «Ja nie dazvolu, kab śviet śmiajaŭsia ź Biełarusi. Ja chaču, kab śviet havaryŭ pra Biełaruś tolki dobra». Stanisłaŭ Stanisłavavič, my siońnia dziakujem tabie za tyja słovy. Jany źmianili našu historyju. My ŭvajšli ŭ tuju sieminaryju, i na siońnia ź jaje vyjšli bolš za 200 śviataroŭ», — skazaŭ były Minska-Mahiloŭski mitrapalit.
«Siońnia my dziakujem tabie za adkrytaść, za zachavańnie prava na relihijnuju svabodu, jakoje źjaŭlajecca adnym z hałoŭnych praŭ čałavieka. Boh stvaryŭ čałavieka svabodnym», — skazaŭ Kandrusievič.
Katalickija ijerarchi padziakavali Šuškieviču za spryjańnie Kaściołu ŭ viartańni śviatyniaŭ i relihijnuju svabodu ŭ Biełarusi.
«Žyćcio spačyłaha Stanisłava prypała na pieryjad vialikich pieramienaŭ u našaj Baćkaŭščynie i va ŭsim śviecie. Heta byŭ čas vialikich vyprabavańniaŭ i vialikich nadziej», — skazaŭ mitrapalit Iosif Stanieŭski.
Stanisłava Šuškieviča pachavajuć na tych ža mohiłkach, što i Ramana Bandarenku
