— Jak vy aceńvajecie vyniki Ramštajna-3? Ci nie vyhladaje heta jak kropla ŭ mory ŭ kantekście realnych vajennych patreb?
— Nam treba zadać sabie pytańnie: a chto nam što abaviazany? Dla hetaha ŭ nas pavinny być troški inšyja adnosiny z tymi krainami, jakija biaruć na siabie abaviazacielstvy. Kali b naša kraina była členam NATA, to była b zusim inšaja razmova i źmianiłasia b kanfihuracyja takich sustreč. Siońnia my pavinny dziakavać krainam, jakija akazvajuć nam dapamohu. Ich vielmi šmat. Nie pra ŭsich my viedajem. Vielmi mnohija krainy prosiać nie ahučvać vajennaje ŭzbrajeńnie, jakoje jany nam pieradajuć. Projdzie čas i budzie naša pieramoha — budziem usim dziakavać.
Tamu my davoli spakojna stavimsia da hetych rečaŭ i nie robim trahiedyi. Majem dakładnaje razumieńnie: abaraniać našu krainu, akramia nas, nichto nie budzie. Ci buduć nam dapamahać zbrojaj? Buduć. Ci dastatkova budzie hetaj zbroi? Zbroi dastatkova nikoli nie byvaje. Ale ŭ hetaj vajnie ŭ kožnaj krainy svaje zadačy i bačańnie dla siabie.
U hetym kreśle (intervju zapisvałasia ŭ kabiniecie Daniłava ŭ ofisie RNBA) z kastryčnika siadzieła vielmi šmat pavažanych spadaroŭ, jakija kazali, što my za try-piać dzion budziem vymušanyja kapitulavać, buduć pabudavanyja kancłahiery i filtracyjnyja łahiery, budzie źniščana najvyšejšaje palityčnaje kiraŭnictva krainy. Jany nie vieryli ŭ nas.
— Šanoŭnyja spadary — chto heta?
— Pradstaŭniki zamiežnych krain. Nie było nivodnaj krainy, jakaja b ličyła, što my vystaim pierad rasijskim našeściem. Ale my atrymali satysfakcyju. Kali ambasady pačali viartacca (paśla evakuacyi), u mianie 10 maja adbyłasia sustreča, i adzin z pasłoŭ paprasiŭ prabačeńnia, skazaŭšy: «Miačesłavavič, vy mieli racyju».
— Daradca kiraŭnika Ofisa prezidenta Michaił Padalak zajaviŭ, što nam tolki dla parytetu treba 1000 haŭbic 155-mm, 300 RSZA i 500 tankaŭ. Ci zhodnyja vy z hetymi raźlikami?
— Ja nie razumieju, čamu jon robić takija zajavy. Jon pradstaŭnik Hienštaba? Ja jaho bačyŭ tolki na piańkach u Janukoviča (miesca u zaharadnaj rezidencyi byłoha kiraŭnika Ukrainy). Nie razumieju, ź jakoha pierapudu jon zaraz źjaŭlajecca hołasam armii. Takija rečy pavinien kazać Załužny, Šaptała (načalnik Hienštaba USU) i ministr abarony.
— Pa słovach prezidenta, dla poŭnamaštabnaha kontrnastupleńnia ŭkrainskaj armii treba pieravažać ruskich u technicy minimum u 10 razoŭ. Uličvajučy toje, što ciapier takoj pieravahi niama — my miarkujem, što hetaja vajna moža raściahnucca na hady.
— U kožnaj krainy jość svajo bačańnie, jak pavinna razhortvacca vajna. Dla nas važna jak maha chutčej skončyć pieramohaj hetuju vajnu. Čym daŭžej jana budzie doŭžycca, tym bolš budzie padać hradus usprymańnia na Zachadzie. Unutranyja prablemy, unutranaja palityka, vybary… Jany buduć pierachodzić na ŭnutrany paradak dnia i ŭsio mienš źviartać uvahu (na Ukrainu). Ad vajny budzie peŭnaja stomlenaść.
— Kolki ŭ nas jość času? Da vosieni?
— Vielmi mnohaje zaležyć ad dalejšych padziej. Buča, Irpień, Baradzianka ŭskałychnuli ŭvieś śviet. Usie ŭ śviecie viedajuć hetyja harady. Maryupal … jość historyi, jakija padymajuć hradus napału. Ja nie chaču, kab u nas byli takija trahiedyi, ale mnohaje zaležyć nie ad nas.
— Hetak ža ŭvieś śviet miesiac tamu kazaŭ pra lend-liz dla Ukrainy ad ZŠA, ale značnych ruchaŭ tak i niama. Pieraacanili?
— Nie pieraacanili. Tam jość pracedura. Lend-liz jašče nie pačynaŭsia. Ale samo pryniaćcie zakona ab lend-lizie — vielmi pazityŭnaje dla nas rašeńnie. I lend-liz budzie, pytańnie — kali. Tut my viartajemsia da taho, što na vajnie ŭ kožnaha hadzińniki pracujuć pa-roznamu. Dla kahości sutki heta jak sutki, a dla nas heta zusim inšyja vymiareńni.
— Dyk kali budzie lend-liz?
— Heta moža być lipień-žnivień, moža, vierasień. Tut vielmi šmat faktaraŭ. Treba razumieć, što śviet nie taki vialiki. Usie viedajuć, što ŭ kaho jość u krainie. Najaŭnaść zbroi, abstalavańnie dla vyrabu bojeprypasaŭ. Siońnia tak atrymałasia, što bojeprypasaŭ savieckaha ŭzoru 122-ha i 155-ha kalibra amal nie zastałosia.
«Spynicie žanhlavać stratami. Heta nie kiehli i nie cyrk»
— Jakija naohuł pierśpiektyvy na froncie adnosna mahčymaha prasoŭvańnia voraha? Jany ciapier naceleny na zachop Łuhanščyny i vychad na administracyjnyja miežy dźviuch abłaściej?
— Ich zadača — źniščeńnie našaj krainy. Toje, pra što vy kažacie, moža być adnym z łakalnych krokaŭ na peŭny pieryjad. Paśla zajaŭ Rahozina i Miadźviedzieva, što nas treba źniščyć, heta pierachodzić u situacyju, padobnuju na 1930-ja hady i staŭleńnie nacystaŭ da habrejaŭ.
— Vy nieadnarazova padkreślivali, što hałoŭnaje — nie stracić krainu, a terytoryi vierniem. Čamu tady nie pakinuć Sievieradanieck, pakolki horad moža pieratvarycca ŭ Vałnavachu-2?
— Učora (15 červienia) prezident źbiraŭ pasiadžeńni Staŭki viarchoŭnaha hałoŭnakamandujučaha, dzie, u pryvatnaści, abmiarkoŭvali hetaje pytańnie. Ja liču, što takija rašeńni pavinna prymać vajennaje kiraŭnictva. Vajskoŭcy viedajuć svaju taktyku i siły. My daviarajem našym vajskoŭcam, jany źjaŭlajucca prafiesijnymi ludźmi i niasuć za heta adkaznaść.
Kali ja kazaŭ pra straty terytoryj, ja nie kazaŭ mienavita za Sievieradanieck, a naohuł. U nas siońnia niama kantrolu za Chiersonam. Heta časovaja źjava, my abaviazkova vierniem jaho i vyjdziem na našy miežy.
Ja chaču jašče raz źviarnucca da dziejačaŭ, jakija raspaviadajuć, što ŭ nas štodnia 200, 300 i bolš ludziej na froncie (hinuć). Sioj-toj naohuł pra 1000 zajaviŭ… u ich niama mahčymaści atrymać takuju infarmacyju.
— Heta moža być ciskam na zachodnich partnioraŭ?
— Ja nie viedaju, što heta. Ale treba adkazvać za svaje słovy. I kali havorka idzie ab zahinułych, takoha rabić ni ŭ jakim vypadku nielha. Hetym nielha žanhlavać. Heta nie kiehli i nie cyrk. Heta žyćci ludziej.
— Siońnia (intervju zapisvałasia 16 červienia) u Kijeŭ pryjechali Makron, Šolc i Drahi. Ci jość ryzyka, što jany mohuć schilać Ukrainu da pieramovaŭ i sastupak?
— Uładzimir Alaksandravič dla mnohich źjaŭlajecca niazručnym prezidentam. U mianie niama nijakaha sumnievu, što jon nie budzie rabić taho, što nie na karyść našaj dziaržavie. Kali heta budzie karelavacca z karyściu — jon heta zrobić. Kali nie budzie karelavacca — jamu abyjakavyja proźviščy.
— Bajden na dniach zajaviŭ, što ŭzimku Zialenski nibyta «nie chacieŭ čuć» papiaredžańnie ab niebiaśpiecy Vialikaj vajny z RF. Zialenski adkazaŭ, što zachodnija krainy nie zabiaśpiečyli Ukrainu zbrojaj i nie zakryli pavietranuju prastoru. Što za pinh-ponh?
— Nijakaha pinh-ponhu niama. Usio, što kazali amierykancy ab vajnie, nie było dla nas niečakanaściu. Rychtavacca da vajny my pačali zahadzia. My zrazumieli, što treba maksimalna prybirać upłyŭ RF.
Ujavicie sabie, kali b da 24 lutaha hetyja ŭsie miedyjnyja haŭlajtery, jakija lamantavali z prapahandysckich kanałaŭ, byli ŭ efiry našaha telebačańnia. Ujavicie, što Miedźviadčuk nie doma z branzaletam na nazie siadzić, a praciahvaje pracavać sa svajoj ahienturaj. Ujavicie, što my nie nadajem uvahi našaj kibierabaronie i suviazi. I 25 lutaha ni ŭ kaho niama telebačańnia, radyjoviaščańnia, vy nie možacie patelefanavać… My paŭtara hoda rychtavalisia, kab usie kamunikacyi byli abaronienyja. Padčas vajny heta pytańnie numar adzin.
«My pavinny byli ŭ listapadzie vyjści i skazać: u nas budzie vajna, RF stvoryć tut kancłahiery? Vy ŭjaŭlajecie sabie ŭzrovień paniki, jaki moh padniacca? Ale my dali vyrazny adkaz, kab naša kraina była hatovaja da vajny».
Tak, my vielmi chacieli, kab biełarusy nam nie zdradzili i ź ich terytoryi nie ruchalisia b rasijskija vojski. 22 lutaha Reźnikaŭ mieŭ razmovu ź ministram abarony Biełarusi, i toj zapeŭnivaŭ: Navat nie dumajcie, u nas prosta iduć vučeńni. 23 lutaha naš hałoŭny pamiežnik hienierał Dejnieka mieŭ znosiny z hałoŭnym pamiežnikam Biełarusi, toj kazaŭ: Siarhiej Vasiljevič, navat nie dumajcie. Za tydzień u nas byli vučeńni na miažy, biełarusy dasłali naziralnika. Voś heta dla nas było niepryjemna, kali z boku Biełarusi pajšli vojski.
