Movaznaŭčaja spadčyna Vacłava Łastoŭskaha ŭvasablaje bahaty, raznastajny i dasiul aktualny materyjał, jaki achoplivaje roznyja śfiery: historyju movy, leksikahrafiju, fanietyku, anamastyku, leksikałohiju, sacyjalinhvistyku, dyjalektałohiju, hrafiku. Va ŭsich hetych śfierach Łastoŭski pakinuŭ śmiełyja i navatarskija napracoŭki.
Jon stajaŭ la vytokaŭ biełaruskaj sacyjalinhvistyki, bo ad pieršaha movaznaŭčaha tekstu ŭ 1912 hodzie ŭ jaho tłumačeńniach i padychodach vyrazna čytalisia ekstralinhvistyčnyja čyńniki. Upieršyniu čytačam prapanujecca dosyć poŭny zbor movaznaŭčych tekstaŭ — kala siamidziesiaci artykułaŭ i natatak roznych pamieraŭ, jakija z 1912 pa 1927 hady drukavalisia ŭ pieryjadyčnych vydańniach («Naša Niva», «Kryvič», «Uzvyšša») i kalendarach.
Vacłaŭ Łastoŭski viadomy svajoj słoŭnikatvornaj pracaj. Słoŭniki zajmajuć asobnaje miesca ŭ spadčynie vybitnoha daśledčyka. Aktualizacyja ich spadčyny — asobnaja zadača. Lepiej zrazumieć hety płast dziejnaści Łastoŭskaha dapamohuć sabranyja pad adnoj vokładkaj tearetyčna-praktyčnyja movaznaŭčyja pracy.
Kniha adrasujecca movaznaŭcam, etnohrafam, historykam i ŭsim, chto cikavicca spadčynaj vołata biełaruskaj navuki.
Čytajcie taksama:
