Vidavočca vajny nieaściarožna ŭspomniła siarod inšaha, što «niemcy častavali dzietak vioski Rydomla šakaładam i davali kavałački myła dla pamyŭki niaščasnych».
Artykuł u takim vyhladzie byŭ apublikavany, a jaho elektronnaja viersija źjaviłasia i na sajcie vydańnia.
Ale ŭ žychara Tałačynskaha rajona 74-hadovaha Mikałaja Pietrušenki z časoŭ vajny zastalisia zusim inšyja ŭspaminy. Dziela taho jon staŭ telefanavać u redakcyju rajonki i adździeł ideałohii vykankama, u vyniku čaho ideałahična niapravilnyja vykazvańni doŭhažycharki vydalili z elektronnaj viersii artykuła. Što buduć rabić z papiarovaj — pakul nie ŭdakładniajecca.
«Paśla majho ŭmiašańnia ŭ tekst hetaha intervju, jakoje vyjaviłasia ŭ asabistaj telefonnaj razmovie z redaktaram haziety Iharam Vasiljevičam Snaravym, kiraŭnikom rajona staršynioj Tałačynskaha rajvykankama Alaksiejem Michajłavičam Łyndzinym i pieršym namieśnikam načalnika Hałoŭnaha ŭpraŭleńnia ideałahičnaj raboty i pa spravach moładzi Viačasłavam Vasiljevičam Chrołam z elektronnaj viersii intervju źnikli haniebnyja radki pra toje, jak «niemcy častavali dzietak vioski Rydomla šakaładam i davali kavałački myła dla pamyŭki niaščasnych», — pachvaliŭsia svaimi dasiahnieńniami sam Pietrušenka. Taksama jon aburyŭsia «pazbaŭleńniem» mahčymaści pakidać kamientary pad artykułami vydańnia.
Mikałaj Pietrušenka — asoba viadomaja, i nie tolki ŭ Biełarusi. Na ŭvieś Saviecki Sajuz jon prasłaviŭsia ŭ kancy 1980-ch — pačatku 1990-ch hadoŭ, kali hety ŭradženiec Rečyckaha rajona byŭ narodnym deputatam SSSR, prytym vielmi publična aktyŭnym. Praŭda, vybiraŭsia jon nie ad Biełarusi, a ad Kazachskaj SSR, bo ŭ toj čas słužyŭ tam u savieckim vojsku, dasłužyŭšysia da zvańnia pałkoŭnika.
Pietrušenka byŭ u toj čas adnym z tvaraŭ antypierabudovačnych siłaŭ, pradstaŭniki jakich z trybuny źjezda narodnych deputataŭ rezka krytykavali tahačasnaha kiraŭnika savieckaj dziaržavy Michaiła Harbačova i jaho atačeńnie z kansiervatyŭnych pazicyj, vystupali suprać navat tych vielmi niepaśladoŭnych i pałavinčatych reformaŭ, jakija Harbačoŭ sprabavaŭ pravodzić. Častyja i pałymianyja vystupleńni deputata ŭ vajskovaj formie ad Kazachstana, pramaŭlanyja z mocnym biełaruskim akcentam, stali adnym sa znakaŭ taho času.
Paśla fijaska palityčnych siłaŭ, jakija horača padtrymlivaŭ Pietrušenka, što mieła vynikam raspad Savieckaha Sajuza, saviecki pałkoŭnik nie zastaŭsia ładzić novaje žyćcio ŭ kazachstanskich stepach i nie atabaryŭsia na rasijskich prastorach. Paśla zvalnieńnia z vojska jon viarnuŭsia na radzimu ŭ Biełaruś. Pasialiŭšysia ŭ Kochanavie pad Tałačynom, adstaŭny pałkoŭnik zaniaŭsia fiermierstvam, ale nie pakidaŭ i hramadska-palityčnych spraŭ.
Na dziva, doŭhi čas Pietrušenka, pry ŭsioj adyjoznaści svaich pohladaŭ, nie znachodziŭ ahulnaj movy z režymam Łukašenki i šmat hadoŭ źjaŭlaŭsia siabram apazicyjnaj kamunistyčnaj partyi na čale ź Siarhiejem Kalakinym (paśla partyja «Spraviadlivy śviet»). Taksama jon supracoŭničaŭ z arhanizacyjaj «Naš dom», zasnavanaj Volhaj Karač. Aktyŭna publikavaŭsia ŭ miascovaj presie, kanfliktavaŭ ź miascovymi ŭładami, časam navat pryciahvaŭsia da administracyjnaj i navat kryminalnaj adkaznaści. Ale ŭ sacsietkach i inšych publičnych vystupleńniach praciahvaŭ baranić nie tolki kamunistyčnuju ideałohiju, ale i praktyku savieckich uładaŭ, u tym liku ździejśnienaje imi ŭ časy stalinizmu.
Zrešty, padziei 2020 hoda kančatkova prymiryli Pietrušenku i ź biełaruskim režymam. Tady jahonaje proźvišča znajšłosia ŭ źlitych bazach tych, chto danosiŭ siłavikam na mirnych pratestoŭcaŭ.
Čytajcie taksama:
Danosčycy Bondaravaj namalavali na vybarach mienš za 5%
Zakryŭsia adzin z ananimnych telehram-kanałaŭ umieranych łukašenkaŭcaŭ
