Ale ŭžo vasiemnaccać hadoŭ piśmieńnika niama siarod nas.
Naradziŭsia Karpiuk na Biełastoččynie. Padčas Druhoj suśvietnaj vajny ŭvachodziŭ u skład savieckaj padpolnaj dyviersijnaj hrupy. Paśla adnoj z dyviersij niemcy źniavolili jaho ŭ kancłahiery. Adtul jon źbieh dy pajšoŭ u partyzany.
Paśla vajny skončyŭ adździaleńnie anhlijskaj movy Hrodzienskaha piedahahičnaha instytuta. U litaratury debiutavaŭ u 1953 hodzie apovieściu «U adnym instytucie», za jakuju jaho adrazu i pryniali ŭ Sajuz piśmieńnikaŭ.
Vykładaŭ u Hrodzienskim piedinstytucie, u abłasnoj haziecie «Hrodzienskaja praŭda» pracavaŭ razam z Vasilom Bykavym.
U 1969 hodzie staršynia KDB Andropaŭ nakiravaŭ u CK KPSS sakretny list, u jakim paviedamlaŭ, što «rychtujucca mierapryjemstva, skiravanyja na praduchileńnie mahčymych varožych akcyj» z boku Karpiuka. Źviazana heta było z tym, što jon padtrymlivaŭ kantakty ŭ savieckimi desidentami, raspaŭsiudžvaŭ zabaronienuju litaraturu, vakoł jaho hurtavałasia volnadumnaja intelihiencyja. I ŭ 1972 hodzie piśmieńnika abvinavacili ŭ nacyjanaliźmie, za što vyklučyli ŭ partyi. Supracoŭniki KDB falsifikavali łahiernyja dakumienty Alaksieja Karpiuka. Atrymlivałasia, što niemcy płacili jamu hrošy za supracoŭnicta. Tolki asabistaja sustreča z Mašeravym dazvoliła spynić ckavańnie piśmieńnika.
Alaksieju Karpiuku naležać knihi prozy «Dźvie sasny», «Danuta», «Vieršalinski raj»… Za knihu «Sučasny kanflikt» atrymaŭ premiju imia Ivana Mieleža. U 2007 hodzie ŭ sieryi «Biełaruskim knihazbor» vyjšaŭ tom vybranych tvoraŭ. A pazaletaś «Haradzienskaja biblijateka» vydała knihu jaho ese, apaviadańniaŭ i dziońnikaŭ «Raźvitańnie ź iluzijami».
Hladzi taksama:
Dakumientalny film «Moj Alaksiej»
Uspaminy Danuty Bičel pra A. Karpiuka
