Hurt «Dziecidziaciej» zapisaŭ pieršy albom pa‑biełarusku.
«Ruch» — takaja nazva alboma — składajecca z 14 pieśniaŭ. U ich liku — dźvie novyja: «Ničoha» i «Padletak». A taksama staryja biełmoŭnyja chity: «Raptam», «Himn moładzi» dy «Ivona» — samaja pieršaja pieśnia hurta. Tut i fołk, i liryčnyja miełodyi, i himny, a da puchkaha akustyčnaha hučańnia «Dziecidziaciej» dadałasia ščylnaść elektryčnych hitaraŭ.
Salistka hurta Hanna Chitryk kaža, što nie padzialaje svaju tvorčaść na roznyja movy: «Prosta chaciełasia mieć usie hetyja pieśni na adnoj kružełcy». I dadaje, što natchniajuć na składańnie pieśniaŭ ludzi, rečy i tvory, i ŭ pryvatnaści teatralnaja pastanoŭka Translations, dzie ź luboŭju i bolem apisanaja maleńkaja kraina Irłandyja i jaje prablemy.
«Ja nie Andžalina Džoli, kab usiudy śviacicca, — kaža salistka, a pa sumiaščalnictvie aktorka Kupałaŭskaha teatra i kinaaktrysa Hanna Chitryk.
— Ale sapraŭdy: pastanovak u teatry mnie niedastatkova. Da taho ž epitet «aktorka kino» choć i hučyć natchnialna, adnak u rečaisnaści ja zdymajusia nie tak šmat, jak chaciełasia b. Tak što, chaču i piaju. Ź inšaha boku, kali ja zdymałasia ŭ kamiedyi «Dastyš fantastyš», u mianie i ŭ dumkach nie było skazać režysioru Alaksandru Kananoviču pra svaje pieśni. Jon ža viedaje mianie jak aktorku, a nie jak śpiavačku».
«Dziecidziaciej» prezientujuć albom 4 maja na scenie Kupałaŭskaha teatra.
Usio budzie ścipła: nijakich śpiecyjalnych haściej, nijakich artystyčnych pierfomansaŭ. «Nam nie chočacca, kab ludzi išli na naš kancert u Kupałaŭskim jak na niejkaje teatralnaje šou,— dadaje Hanna Chitryk. — My ščyra adśpiavajem svaje pieśni na scenie ŭlubionaha teatra, pakinuŭšy ŭbaku ŭsiu teatralnaść i maniernaść». U dzień prezientacyi «Ruch» pastupić u dyskarni.
