Vyjšła kniha «Paleski archiŭ. Linhvistyčnyja, etnahrafičnyja i histaryčnyja materyjały» Viačasłava Viareniča.
«Paleski archiŭ» stvaraŭsia ciaham 25 hadoŭ padčas ekśpiedycyj, u jakich aŭtar abśledavaŭ kala 140 nasielenych punktaŭ Biełarusi (Pinščyna, Mazyrščyna, Naraŭlanščyna) i Ukrainy (Rovienščyna, Čarnihaŭščyna). Pieravažnaja bolšaść materyjałaŭ archiva — anamastyka. U abśledavanych vioskach zapisany aficyjnyja proźviščy, proźviščy viaskovyja, nazvy paloŭ, sienažaciaŭ, bałot, rek, hieahrafičnych abjektaŭ. Asobna padajecca leksika žycharoŭ Łuninieččyny i Stolinščyny. Na miascovaj havorcy apisany praces hančarstva ŭ vioscy Haradnaja Stolinskaha rajona. Źmieščana šmat inšaha etnahrafičnaha materyjału. Drukujecca taksama nievialiki «Paleski słoŭnik», nazvy chvarob na miascovym dyjalekcie.
Viačasłaŭ Viarenič (1924-1999) — vučony-linhvist, kandydat fiłałahičnych navuk. Zajmaŭsia najpierš daśledavańniem biełaruska-polskich moŭnych, kulturnych i inšych suviaziaŭ. Pracavaŭ u Instytucie movaznaŭstva Akademii navuk Biełarusi. Pravioŭ dyjalektyčnyja ekśpiedycyi ŭ Łuniniecki rajon i Nižniuju Sileziju (Polšča). U 1967 stvaryŭ śpiecyjalnuju hrupu z navukoŭcaŭ Biełarusi, Litvy, Łatvii, Rasii, Ukrainy, Uźbiekistana, jakaja zajmałasia vyvučeńniem polskich havorak na terytoryi SSSR. Pa hetym prykładzie jon mierkavaŭ stvaryć hrupu dla daśledavańnia Pinščyny. Ideja nie atrymała padtrymki. V. Viareniča možna ličyć adnym ź inicyjataraŭ kompleksnaha daśledavańnia paślavajennaha Paleśsia.
