Biełaruskaje kiraŭnictva budavała adnosiny z Rasijaj na ŭzor amierykanska-izrailskaha chaŭrusu.
Nadoječy rasijski premjer Pucin namiaknuŭ, maŭlaŭ, Biełarusi «chočacca atrymać štości na durniak ad Rasii, a kali nie vychodzić, uźnikaje razdražnieńnie». Adnak rasijski bok demanstruje našmat bolšaje žadańnie mieć ad Biełarusi istotnyja palityčnyja i stratehičnyja vyhady i ničoha za ich nie płacić.
Rasijskija ŚMI kažuć, što biełaruskaje kiraŭnictva svaimi intehracyjnymi abiacankami tolki vymańvała ŭ Maskvy ekanamičnyja vyhady. Maŭlaŭ, nafta ŭzamien na braterskija pacałunki. Adnak jany zabyvajuć, što i Rasija mieła z taho istotnuju dla siabie karyść — kavałak impierskaha prestyžu. U toj čas jak ad Rasii sychodzili ŭsie, chto tolki moh syści, Minsk pasłužliva ihraŭ rolu vasała. Nakolki važna heta było dla rasijskaj elity — ciažka ŭjavić sabie čałavieku ź nieimpierskaj nacyi.
Siabrujučy z Rasijaj, Biełaruś i sama płaciła vysokuju canu. Bo jana vybrała rasijskuju aryjentacyju na škodu inšym vierahodnym varyjantam — nakštałt niejtralnaści abo ruchu ŭ napramku Jeŭrasajuza i NATO.
Bałans vyhady dy strataŭ ad chaŭrusu z Kramlom vyhladaje ŭsio mienš apraŭdanym. Rasijskaje kiraŭnictva spadziajecca, što Łukašenku niama kudy padacca paśla taho, što jon (z maskoŭskaj dapamohaj) zrabiŭ ź biełaruskaj palitykaj i palityčnaj sistemaj paśla refierendumu 1996 hoda. Ale, praŭdapadobna, Łukašenka ŭžo naładžvaje suviazi z apanientami i kankurentami Rasii. Tym nie mienš, Rasija ŭparta sprabuje stavić na šantaž i bizun i skvapničaje na piernikach.
Publicyst vydańnia «Hazieta.ru» Vital Portnikaŭ padahulniŭ situacyju: Rasija nie hatovaja płacić za svaju impieryju. Aniahož, impieryja — heta nie tolki ekspłuatacyja paddanych i fanfary na paradach, ale i peŭnyja namahańni z boku impierskaha centra dy damoŭlenaści z sastupkami.
Maskva choča mieć usie vyhady impieryi i nie tracicca na jaje.Adnak pryznać toje nie śpiašajecca.
Sałžanicyn kaliści rospačna ŭskliknuŭ: «Niama ŭ nas siłaŭ na Impieryju! — i nie treba, i chaj zvalicca jana z našych pleč: jana truščyć nas, i vysmoktvaje, i pryśpiešvaje našu hibiel», praŭda, majučy na ŭvazie niesłavianskija ziemli. Ciapier pryjšoŭ čas rasiejcam admovicca i ad Biełarusi z Ukrainaj.
Adnačasova z tym i Łukašenku davodzicca pieražyć pastupovy balučy praces admovy ad ułasnaha bačańnia Biełarusi ŭ arbicie Rasii. Zaznaŭšy ŭ samym pačatku 2000-ch parazu ŭ miehaprajektach adnaŭleńnia SSSR, pabudovy hieapalityčnych vosiaŭ ad Piekina da Havany dy zavajovy Kramla, biełaruskaje kiraŭnictva pačało schilacca da pabudovy adnosinaŭ z Rasijaj na ŭzor amierykanska-izrailskaha chaŭrusu.
Letaś u hutarcy z Prachanavym biełaruski kiraŭnik naŭprost zaklikaŭ da pierajmańnia izrailskaj madeli: «Amierykancy finansujuć Izrail, vydajučy stolki kredytaŭ, kolki tyja mohuć pieratravić, a potym ich śpisvajuć. ...My ž dla vas bolš, čym Izrail dla Amieryki. My — častka vašaje abarony, častka vašaje biaśpieki».
Matyvacyja jaho zdajecca zrazumiełaj. Paraŭnoŭvać hłabalnuju vahu Biełarusi i Rasii ŭ ekanamičnym, palityčnym dy inšych vymiarenńniach niedastatkova dla razumieńnia biełaruska-rasijskich adnosinaŭ, jak i paraŭnoŭvać vahu ZŠA i Izraila. Bo našmat bolšaje značeńnie buduć mieć emacyjnyja poviazi. Tamu, miarkuje kiraŭnictva Biełarusi, čamu my nie možam mieć biaskoncy kredyt, dapamohu i biaźmiežnaje daravańnie ad Kramla?
I tut biełaruski lider praličyŭsia. ZŠA nikoli nie pastaviać pad sumnieŭ niezaležnaść Izraila i jaho samastojnaść u palitycy, usprymajučy jaho jak najbližejšuju, ale inšuju krainu. A dla rasijcaŭ Biełaruś — adłamany kavałak ich impieryi. Jak Kosava dla Sierbii.
Na heta nakładajecca jaŭnaja słabaść biełaruskaha łobi ŭ Maskvie, jakoje pavinna było b pieratvarać tyja santymienty ŭ palityčnyja dziejańni. Minsk paciarpieŭ parazu i ŭ svajoj staŭcy na rehijanalnyja rasijskija elity, i ŭ svajoj padtrymcy rasijskich pravych revanšystaŭ. Zrešty, jon nikoli i nie mieŭ šancaŭ stvaryć svajo łobi ŭ Maskvie, bo i dahetul jamu brakuje zamiežnapalityčnych kadraŭ i ekśpiertyzy.
Razvažać pra škodnaść ci abłudnaść takoj zamiežnaj palityki Łukašenki biessensoŭna dyj prosta pozna. Jon vybraŭ adnu z opcyjaŭ, vyznačajučy zamiežnapalityčny kurs i pryviazvajučy jaho da svaich unutrypalityčnych ambicyjaŭ. Ale i ŭsprymać prastadušna kpiny rasijskaha premjera z «chalaŭščykaŭ»-biełarusaŭ nie varta. Bo za ŭsio, što Rasija dała ŭ 1990-ch i 2000-ch, Minsk zapłaciŭ «z koptaram». I Rasija atrymała za svaje «darunki» toje, što joj było patrebna. Tamu heta byŭ uzajemna vyhadny abmien tavarami i pasłuhami. Usio mieła svaju canu, a pradadzieny tavar nazad nie viarnuć.
