Vučniaŭ sa šmatdzietnych siemjach u škołach kormiać inakš, čym astatnich.
Školnaje charčavańnie — płatnaje. Dziaržava padtrymlivaje tolki lhotnikaŭ, siarod jakich i vučni sa šmatdzietnych siamjaŭ. Ale dla dziaciej takaja padtrymka časam pieratvarajecca ŭ psichałahičny cisk.
Maci adnoj minskaj šmatdzietnaj siamji Taćciana raskazała, što ježa dla jaje dziaciej adroźnivajecca ad racyjonu školnikaŭ, čyje baćki sami płaciać. Adroźnieńni niaznačnyja, ale i jany, zdarajecca, mohuć vyklikać niepryjaznyja adnosiny ŭ kole školnikaŭ.
«Dzieci sami siabie padzialajuć na «płatnikaŭ» i «biaspłatnikaŭ». Ja nie kažu, što ježa horšaja. Ale «płatnikam», naprykład, daduć hłazuravany syrok, astatnim — nie. Dzieci adčuvajuć siabie ŭ inšym stanoviščy».
Dla starejšaj dački Źmitra, baćki traich dziaciej ź Minska, taki padzieł pieršaje školnaje paŭhodździe byŭ psichałahičnymi pakutami. Jon navat dumaŭ admovicca ad biaspłatnaha charčavańnia. Ale dziaŭčynka ŭ vyniku pierastała reahavać na adroźnieńni.
U adździele ideałahičnaj i vychavaŭčaj pracy kamiteta pa adukacyi Minharvykankama patłumačyli, što vučni, za jakich płaciać baćki, sami vybirajuć, što i kolki im jeści. A dla biudžetnikaŭ dziaržava vyznačyła standart na biaspłatnaje charčavańnie. Ale “nichto nie pieraškadžaje dadatkova za svaje hrošy dakuplać im ježu».
Jašče adnym faktaram padziełu školnikaŭ stała pasadka dziaciej padčas siłkavańnia.
Dla dziaciej, jakija abiedajuć biaspłatna, nakryvajuć asobnyja stały.Nie ŭsiudy. Ci rabić heta, vyrašaje administracyja kožnaj škoły samastojna. U kamitecie pa adukacyi Minharvykankama nie ličać, što heta prablema. Tam upeŭnieny, što asobnaje charčavańnie vyklučaje mahčymaść dziaciej paraŭnoŭvać svaje racyjony. A razam z tym i źnikaje zajzdraść, kali ŭ adnaho dziciaci jość banan, a ŭ inšaha jaho niama.
Psichołah Žanna Mickievič nie bačyć hłybokaha sacyjalnaha padziełu pamiž vučniami ŭ dadzienaj situacyi. «Dziaciej najpierš cikavić toje, chto ŭ što adziety i h.d. U vypadku ź ježaj dzicia moža zadumacca nad tym, dzie ŭziać hrošy, kab nabyć toje, što jamu chočacca źjeści. Niezdarma dzieci, jakija kraduć hrošy ŭ baćkoŭ, časta traciać ich adrazu na čypsy, žvačku».
