«Stary Novy hod» — apošni farpost zimnich radaściaŭ. Nibyta novy hod prychodzić jašče raz, ciapier kančatkova. Rastłumačyć zamiežnikam ź jakoj nahody ŭ nas raptam śviata — zadača niaprostaja, składaniej tolki pierakłaści «stary novy».
Chacia, nie adny my takija — dadatkovy Novy hod jość u Sierbii (tam jon nazyvajecca «sierbski»), Łatvii, Makiedonii, Ukrainie i navat u niekatorych kantonach Šviejcaryi. Šviejcarcy ŭ svoj čas taksama nie vielmi natchnilisia idejaj pierachodu ź julijanskaha kalendara na hryharyjanski, i vyrašyli praciahvać śviatkavać mienavita 13–14 studzienia.
Stary novy hod traplaje na čas śviatak. Zhodna ź jašče dachryścijanskimi ŭjaŭleńniami heta byŭ čas hadańniaŭ, čas razhułu duchaŭ. Hulajučysia ŭ niačystuju siłu, moładź na vioskach i dahetul
13 studzienia daŭno nie ŭsprymajecca jak kalandarnaje śviata — ale kupić butelku šampanskaha dy pierahledzieć śpiecyjalna paŭtoranyja pa televizary navahodnija pieradačy — čamu b i nie? Dyj śviata raz na tydzień — pryvykli my za papiarednija try tydni. Tamu, spadarstva, z Novym hodam vas! Choć i Starym.
