Prezientacyja prajšła ŭ
Impreza była vielmi chatniaj. Ścipłaje pamiaškańnie nie dazvoliła b umiaścić usich achvotnych ubačyć słavutaha mastaka, tamu Maračkin šyroka jaje nie anansavaŭ.
Pryjšli litaralna tryccać čałaviek, kožnaha ź jakich mastak zaprasiŭ asabista — Hienadź Buraŭkin, Viktar Ivaškievič, Anatol Viarcinski, Vincuk Viačorka.Pavinšavać mastaka pryjšoŭ i jaho vučań Andruś Takindanh, vakalist hurta Recha, jakoha Maračkin vučyŭ žyvapisu.
Za dźvie hadziny imprezy
Maračkin prezientavaŭ siem karcinaŭ,jakija nie zmahli trapić na jaho «aficyjnyja» vystavy.
Hvazdom prahramy byli zhadanyja «Dva hienierały» — dźvie čałaviečyja postaci — starejšy i z vusami, padpierazany viaroŭkaj, z puhaj u rukach, i mały; pobač — stary pabity sabaka; udalečyni bačnyja hihanckija kominy — takija byvajuć u atamnych stancyj; za imi — uzdymajecca (ci siadaje?) sonca.
Inšyja karciny taksama majuć prazrystyja sensy. Naprykład, «Daroha ŭ Hyahu» (mienavita praź litaru «y»), na jakoj piersanaža viaduć pad kanvojem.
Astatnija tvory zusim novyja — navat farba jašče nie absochła na niekatorych.Jany vykananyja ŭ bolš kłasičnaj maniery.
Padčas siabroŭskaj imprezy
Maračkin čytaŭ vieršy i navat praśpiavaŭ niekalki ŭłasnych pieśniaŭ — takich ža asacyjatyŭnych, jak jaho karciny.
30 sakavika — heta i dzień narodzinaŭ Vinsenta Van Hoha. «Ja chacieŭ napisać na dzień narodzinaŭ słaniečniki, — śmiajecca Maračkin, — ale vyrašyŭ, što nie maju zadačy dahnać i pierahnać Van Hoha».
«Ty lepšy za Van Hoha, — adžartavaŭsia ŭ adkaz Hienadź Buraŭkin. — Bo maješ abodva vuchi».
Pamiaškańnie, dzie prezientavaŭ novyja tvory adzin z najlepšych biełaruskich mastakoŭ sučasnaści było takim ciesnym, što bolej za dźvie karciny na impravizavanaj scenie nie źmiaščałasia.
Proźvišča Maračkina siońnia naściarožvaje dyrekcyju luboj dziaržaŭnaj halerei.
* * *
Voś tak vyhladaje novaja karcina «Dva hienierały, puha i sabaka»:
