Jeŭraradyjo: Piać dzion tamu źjaviłasia infarmacyja, što va Ukrainie abjavili ab farmavańni Pravasłaŭnaha apałčeńnia «Podilśka sič». Pa źviestkach, u apałčeńnie aktyŭna zapisvajucca nie tolki ŭkraincy. Raspaviadzicie, dzie vy ciapier znachodziciesia, jakoje dačynieńnie majecie da hetaha farmavańnia i ci nie baiciesia nazvać svajo imia?
Uładzisłaŭ Achromienka: Nazvacca ja nie bajusia, bo znachodžusia va Ukrainie absalutna lehalna. Ciapier ja ŭ Čarnihavie, dzie žyvie maja žonka-ukrainka. Sam ja žyvu častkova ŭ Minsku, častkova — va Ukrainie. A ŭ hetuju častku, jakaja jak vy pravilna skazali, nazyvajecca «Podilśka sič», maju zaprašeńnie. Jana farmujecca ŭ Chmialnickim, i tudy traplajuć ludzi, jakija pa niejkich pryčynach nie mohuć trapić u rehularnaje ŭkrainskaje vojska. To bok, heta sałdaty i siaržanty paśla 45 hadoŭ i aficery paśla 50 hadoŭ. Ja ŭžo chadziŭ u miascovy vajenkamat, choć u mianie i biełaruskaje hramadzianstva, ale tam mnie admovili pa toj pryčynie, navat nie pahladzieŭšy na moj biełaruski pašpart, što mnie ŭžo 49 hadoŭ.
Jeŭraradyjo: I tamu vy vyrašyli zapisacca ŭ apałčeńnie?
Uładzisłaŭ Achromienka: Mienavita tak. Darečy, adrazu chaču skazać dla ŭsich kampietentnych orhanaŭ, heta nijakaja nie terarystyčnaja arhanizacyja. Heta struktura, jakaja budzie dziejničać pad ehidaj Ministerstva abarony i ź im jość na hety kont damova.
Jeŭraradyjo: Vy zapisalisia i što ciapier, niejkija vučeńni ci što inšaje z vami pravodziać?
Uładzisłaŭ Achromienka: Pakul ničoha takoha nie adbyvajecca. A toje, što ja zapisaŭsia ŭ apałčeńnie, aznačaje, što ŭ vypadku ŭsieahulnaj mabilizacyi mnie nieabchodna budzie pryjechać u horad Chmialnicki, usie svaje źviestki tudy ja ŭžo dasłaŭ, i tam na miescy ŭžo ŭsio budzie vyrašacca. Nie dumaju, što nam patrebna niešta kštałtu savieckich 45-dzionnych aficerskich kursaŭ, kali ludziej vyvodzili za horad, jany tam siadzieli ŭ namiotach, a paśla im davali čarhovuju «zoračku» aficera zapasu. Tut krychu inšaja situacyja: chutčej za ŭsio, hetaje farmavańnie nie budzie zadziejničanaje ŭ niejkich vajskovych mierapryjemstvach — heta budzie ci tyłavoje zabieśpiačeńnie, ci patrulnaja albo haspadarčaja słužba.
Jeŭraradyjo: Ci viadoma, kolki biełarusaŭ zapisałasia ŭ hetaje Ukrainskaje Pravasłaŭnaje apałčeńnie?
Uładzisłaŭ Achromienka: Z boku biełaruskich chłopcaŭ, jakija, i ja padkreślivaju hety momant, žyvuć ciapier va Ukrainie absalutna lehalna, majuć na heta adpaviedny dazvoł, jość da hetaha apałčeńnia cikavaść. I nakolki ja viedaju, u «Padolskaj sječy» užo kala 70 biełarusaŭ. Chutčej za ŭsio, u apałčeńni buduć sfarmavanyja niejkija adzinki pavodle nacyjanalnaha pryncypu. Budzie, tak by mović, biełaruskaja sotnia, armianskaja. Ale, jak ja kazaŭ, heta ŭsio ludzi, jakija tut žyvuć — nijakaha najomnictva, nijakaj mabilizacyi ź inšych krain, z toj ža Biełarusi, Hruzii ci jašče adniekul havorki nie idzie.
Jeŭraradyjo: Ci mieła dla vas značeńnie toje, što farmujecca apałčeńnie z błasłavieńnia Ukrainskaj pravasłaŭnaj carkvy?
Uładzisłaŭ Achromienka: Ja ŭvohule katolik. Ale liču, što pravasłaŭnyja našy braty, i niama roźnicy — ci heta Patryjarchat, ci Aŭtakiefalija. Jak pa mnie, dyk toj momant, što carkva nazyvajecca Ukrainskaja Pravasłaŭnaja — heta dastatkova ŭmoŭna. Da ŭsiaho, ja liču, što siońnia va Ukrainie carkva nie moža zastavacca niedzie ŭ baku. Tyja ž śviatary i mitrapality — jany taksama ludzi, i jany taksama hramadzianie Ukrainy. Tym bolš, što my kažam ciapier pra «sič». A va Ukrainie jość peŭnyja tradycyi taho ž kazactva. Zaŭsiody pobač z kazackimi apałčeńniami byli i śviatary pravasłaŭnyja. Heta całkam adpaviadaje ŭkrainskim tradycyjam.
Jeŭraradyjo: Ličać, što biełarusy žyvuć pavodle pryncypu «maja chata z kraju». Što vas, biełarusa, padšturchnuła zapisacca va ŭkrainskaje apałčeńnie?
Uładzisłaŭ Achromienka: Jakaja «maja chata z kraju»?! Toj ža Kaściuška ŭ svoj čas pajechaŭ u Amieryku — u jaho chata była z kraju? Toj ža Damiejka pajechaŭ u Čyli — jaho chata taksama nie była z kraju? Što da mianie… Tut absalutna vidavočna: kali nie budzie Ukrainy, nie budzie i nas, Biełarusi. Nastupnymi my budziem, nas zžaruć prosta. Da ŭsiaho, u mianie peŭny kavałak žyćcia źviazany z Ukrainaj: u mianie žonka z Ukrainy, u mianie dačka chodzić va ŭkrainskuju škołu, choć vydatna viedaje i biełaruskuju movu. Ja taksama nie mahu być niedzie ŭ baku, kali tut takija rečy adbyvajucca.
Jeŭraradyjo: Jak vaša žonka pastaviłasia da idei pajści ŭ apałčeńnie?
Uładzisłaŭ Achromienka: Z žonkaj ja, zrazumieła, paraiŭsia, jana mianie padtrymała, bo vydatna mianie razumieje. U čałavieka pavinna być sumleńnie. Kožny adkazvaje za siabie i kožny pavinien rabić toje, što jon moža rabić. Choć tam, čyścić prybiralni, choć myć patelni — skažuć heta rabić, i ja budu heta rabić. A zamiest mianie niejki 25-hadovy chłopiec, jaki ŭ inšym vypadku musiŭ by myć hetyja patelni, jon pojdzie sa zbrojaj.
