Biełarusy ciapier znachodziacca ŭ takim stanie, jak niehry pačatku XX stahodździa. Toje, što inšyja nacyi ličać za niepavahu da siabie, to biełarusy musiać uvažać za demakratyju…
Ad Čmyra treba čakać prabačeńniaŭ, jak ja razumieju. Ich by patrabavali ad publičnaj asoby ŭ kožnaj inšaj jeŭrapiejskaj krainie. Jak patrabavali prabačeńniaŭ ad Łarsa fon Tryjera i Karła Łahierfielda.
Niepryjemny mnie ludzi, jakija piajuć, što vybirać nie treba. Nieprystojščyna niejkaja. Nielha być adnačasova pravasłaŭnym i budystam, represavanym i Stalinym, habrejem i Hitleram, savieckim i biełaruskim. Nielha być Čmyrom i biełarusam adnačasova. Možna tolki być niavyznačanym, ź niaździejsnym vybaram, ale heta śviedčyć chiba pra ŭchilizm.
Dziŭnyja mnie i ludzi, što abaraniajuć Kaciu. Asnoŭnaja častka «abaroncaŭ» ŭvohule ni razu na jaje kursach nie była i nie źbirałasia iści, mała siarod ich i moŭnych. Prosta ich razdražniajuć biełarusy. Heta byŭ ŭnutrany kulturny kanflikt, kultura adšturchnuła toje, što joj nie pasuje. Jak LUBAJA kultura LUBOJ krainy. Ale, prabačcie, kali nie naležycie da hetaj kultury, dyk vašaje mierkavańnie ŭvohule nie uličvajecca. Jak nie uličvajuć francuzy mierkavańniaŭ anhličan, šviedy — mierkavańniaŭ italjancaŭ, a habrei — mierkavańniaŭ arabaŭ, dyj usich inšych. I heta absalutna narmalna.
