2015 zapomnicca mnohim biełaruskim amataram sportu našumiełymi historyjami z «Pahoniaj». Ciaham usiaho hoda ŭ presie źjaŭlalisia materyjały ab zatrymańni zaŭziataraŭ z histaryčnym hierbam VKŁ. Samy viadomy — aryšt fanataŭ na matčy Biełaruś — Makiedonija. Na dumku zatrymanych, pryčynaj kanfliktu pasłužyli šaliki z hierbam «Pahonia». Supracoŭniki milicyi z hetym nie zhodnyja, śćviardžajučy, što zaŭziatary niecenzurna łajalisia na stadyjonie.
Taksama ŭ intervju ministr MUS Ihar Šunievič zajaviŭ, što hierb «Pahonia» nie źjaŭlajecca zabaronienym na terytoryi Biełarusi i što ŭsie historyi pra zatrymańni albo prablemy z prachodam na stadyjony praz hetuju simvoliku — vydumanyja.
Ja vyrašyŭ naviedać niekalki spartyŭnych mierapryjemstvaŭ u bajcy z «Pahoniaj» i pravieryć, uźniknuć ci nie ŭ mianie kanflikty z orhanami pravaparadku.
Dla ekśpierymientu była ŭziataja bajka sa stylizavanym hierbam «Pahonia» i nadpisam «Magnus Ducatus Lituaniaje» (z łaciny — «Vialikaje Kniastva Litoŭskaje»). U prydaču ja ŭziaŭ z saboj dyktafon, kab u vypadku čaho davieści, što ja nie łajaŭsia matam u hramadskim miescy. Usiakaje ž byvaje.
Dla pačatku byŭ abrany kubkavy matč «Dynama-Minsk» — «Nioman». Na žal, chałodnaje nadvorje nie dazvalała iści na futboł prosta ŭ bajcy, tamu było navažana rasšpilić palito pierad samim KPP stadyjona. Ale nie paśpieŭ ja dajści da punkta propusku, jak darohu mnie zastupiŭ supracoŭnik AMAPa.
— Stoj. Što heta takoje?
— U sensie?
— Što ŭ sensie? Na bajcy što heta?
— Hierb «Pahonia».
Apošniaja fraza čamuści vielmi naśmiašyła supracoŭnika milicyi, i jon pačaŭ śmiajacca. Zatym amapaviec prapanavaŭ «adyści i narmalna pahavaryć». Bałazie što razmova praciahnułasia nie ŭ aŭtazaku, što stajaŭ niedaloka, a za 20 mietraŭ ad punkta propusku.
— Dzie ŭziaŭ?
— Padaryli.
— A adkul padaryli?
— Vy majecie na ŭvazie, dzie kupili?
— Nu tak.
— Nie viedaju — heta ž padarunak.
U hety čas da nas padyšoŭ jašče adzin supracoŭnik milicyi. «Dy tut u «Pahoni» adzin», — rastłumačyŭ jamu moj amapaviec. Taho heta nie vielmi zacikaviła, i naša hutarka praciahnułasia.
— Što tut napisana?
— «Magnus Ducatus Lituaniaje». Z łatyni pierakładajecca jak «Vialikaje Kniastva Litoŭskaje».
— Mahnus… dukacis… lituan…. Nu Litva, tak.
Zatym supracoŭnik milicyi ŭchvalna lapnuŭ mianie pa śpinie i skazaŭ «Pryhažunčyk». Nažal, ja tak i nie zrazumieŭ, što heta było: tonkaja ironija ad achoŭnika paradku ci jon sapraŭdy byŭ rady, što ja ŭ «Pahoni».
Na samaj KPP mianie čakaŭ uzmocnieny nadhlad. Pryjšłosia navat prahartać hrošy ŭ kašalku, davioŭšy, što ja nie pranošu niešta zabaronienaje.
Paśla prachodu ja čuŭ, jak amapaviec, jaki praviaraŭ mianie niešta dakładvaje praz racyju. Pakul ja vybiraŭ miesca, zaŭvažyŭ, što da trybunaŭ praz dva ŭvachody vyjšła para supracoŭnikaŭ milicyi, jakich čamuści vielmi cikaviła, dzie ja siadu. Usie 10 chvilin da pačatku matča jany nazirali za mnoj, zredku kažučy niešta praz racyju. Praz «Pahoniu» heta ci nie — užo nie paznać. Ale fakt zastajecca faktam: sačyli amapaŭcy za mnoj u toj dzień vielmi pilna i zasiarodžana.
Nastupnym dla ekśpierymientu byŭ abrany jašče adzin kubkavy matč: «Isłač» — «Biełšyna». Pryznacca, mienavita na hetym matčy ja čakaŭ samy prablemny prachod na stadyjon. Hod tamu, na matčy jašče tady pieršalihavaj «Isłačy», supracoŭniki AMAPu cikavilisia, čamu mnie viesieła i abiacali, što jany mohuć zrabić tak, kab ja zasmutkavaŭ. Ale, nasupierak čakańniam, na stadyjon udałosia trapić ź minimalnymi prablemami. U adroźnieńnie ad matča «Dynama» — «Nioman», da prapusknoha punkta ŭdałosia dajści biez prablem: amapaŭcy, jakija stajali niedaloka ad uvachodu, byli zaniatyja razmovami i navat nie pahladzieli na mianie.
Na samaj KPP supracoŭnik milicyi zaŭvažyŭ maju bajku, trochi advioŭ mianie ŭ bok i pilna hladzieŭ na jaje ź dziasiatak siekund. Paśla šeptam pierakinuŭsia paraj fraz z kaleham i skazaŭ: «Prachodźcie». Mahčyma, jon da apošniaha sumniavaŭsia, ci sapraŭdy «Pahonia» na bajcy. Ale chutčej za ŭsio, jon adrazu heta zrazumieŭ i prosta abdumvaŭ, važdacca jamu sa mnoj abo prosta prapuścić. U lubym vypadku hałoŭnaje toje, što na stadyjon udałosia patrapić ź nievialikimi ciažkaściami.
Apošnim u hetym hodzie aficyjnym futbolnym matčam u Biełarusi była sustreča «Dynama» (Minsk) — «Viktoryja». Matč prachodziŭ na «Barysaŭ-Arenie». Na hetaj sustrečy nie było ŭvohule nijakich prablem z prachodam na stadyjon. U čarzie da KPP vielmi vietlivy i tavaryski amapaviec paśpieŭ abmierkavać sa mnoj nadvorje, kolkaść hledačoŭ na sustrečy i zrabić svoj prahnoz matču. Zatym pažadaŭ mnie pośpiechu i dobraha šlachu nazad u Miensk. Na samym prapusknym punkcie mianie čakaŭ pilny nadhlad, ale na bajku z «Pahoniaj» supracoŭnik milicyi navat nie pahladzieŭ. Chutčej za ŭsio, heta źviazana z tym, što na vulicy było davoli ciomna, i zaŭvažyć malunak na adzieńni było ciažka. Jak vynik — na matč udałosia patrapić biez prablem.
Dla paraŭnańnia jašče byŭ abrany baskietbolny matč «Cmoki» — «Chimki», adnak, na ščaście, na hety matč prapuskali ŭsich biez nadhladu.
U zaklučeńnie možna skazać, što pry prachodzie na futbolnyja matčy ź simvolikaj «Pahonia» ŭ vas mohuć uźniknuć roznyja prablemy, pačynajučy ad starannaha nadhladu i zakančvajučy prafiłaktyčnymi hutarkami. Na žal, kaniec futbolnaha siezonu nie dazvoliŭ naviedać bolšuju kolkaść matčaŭ. Varta hetak ža adznačyć, što dla ekśpierymientu była abranaja bajka sa stylizavanaj viersijaj «Pahoni». Nie vyklučana, što, prachodziačy na stadyjony ŭ zvyčajnaj majcy z hierbam na ŭsie hrudzi, ja b moh i zusim nie patrapić na matčy. Sprava nie dajšła da zatrymańniaŭ, ale i bieśpieraškodna prajści na matčy z «Pahoniaj», nasupierak śćviardžeńniam MUS, taksama nie ŭdałosia…
Zastajecca spadziavacca tolki na toje, što ŭ 2016 staŭleńnie milicyi da zaŭziataraŭ u atrybutycy ź niekali dziaržaŭnym hierbam źmienicca ŭ lepšy bok. Pakul, na žal, da hetaha daloka.
