Palityk zajaviŭ, što nie paraić Mikałaju pastupać u Biełaruski dziaržaŭny ŭniviersitet.
— BDU dakładna nie paraju… Nie tamu, što heta drennaja VNU. Heta vielmi mocnaja VNU. Nie chaču voś čysta emacyjna, kab nie kazali: «A, syn jaho ŭ lepšuju VNU, jak zvyčajna…» — skazaŭ Łukašenka. — Usie imknucca ŭ nas u BDU «pracaŭładkavać» svaich dziaciej. Nie ŭ hetym sprava, rodnyja maje.
— Dla jaho nie važna, u jakoj jon VNU budzie vučycca. Ale ja nie chaču, kab majo dzicia i vy, maje dzieci, vučylisia na Zachadzie. Heta dla zachodniaj ekanomiki, razumiejecie? — dadaŭ jon.
Humanitarnyja śpiecyjalnaści ŭ zachodnich univiersitetach Łukašenka ličyć pramyvańniem mazhoŭ.
— Z časam viartajucca i stanoviacca pratestunami. Heta nie tamu, što tam na złobu ŭčarašniaha dnia. Nie. A tamu, što tak budzie zaŭsiody. Jany rychtujuć ahientaŭ upłyvu ŭ našym hramadstvie, — padkreśliŭ Łukašenka. — I ja jamu (małodšamu synu Mikałaju) skazaŭ nie. I jon: «Ja i sam nie chaču tudy».
