Praca pad nazvaj New York City I — heta pierastvareńnie karciny New York City, zroblenaje pry dapamozie klejkaj stužki. Mejer-Biuze zaŭvažyła pamyłku, kali pravodziła daśledavańnie dla vystavy, pryśviečanaj Mandryjanu.
«Zvužeńnie sietki pavinna być naviersie — jak načnoje nieba», —skazała Mejer-Biuze ŭ intervju Guardian.
«Kali ja źviarnuła na heta ŭvahu inšych kurataraŭ, my zrazumieli, što heta było vielmi vidavočna. Vielmi vierahodna, što karcina visić dahary nahami», — dadała jana ŭ hutarcy ź Bi-bi-si.
Siuzan Miejer-Biuze i praca Pita Mandryjana
Hetaja viersija ŭskosna paćviardžajecca tym, što ŭ inšaj pracy Mandryjana, New York City, vystaŭlenaj u paryžskim Centry Pampidu, prastora pamiž linijami zvužajecca sapraŭdy źvierchu. Bolš za toje, na adnoj z fatahrafij sa studyi znakamitaha niderłandca praca New York City i bačnaja na malbiercie ŭ tym stanoviščy, jak jaje zadumaŭ tvorca. Fota było apublikavana ŭ amierykanskim časopisam Town and Country u červieni 1944 hoda.
Mandryjan, adzin z zasnavalnikaŭ art-hrupy De Stijl, ličycca adnym z najbolš upłyvovych mastakoŭ XX stahodździa i adnym ź pijanieraŭ sučasnaha abstraktnaha minimalizmu i ekspresijanizmu. Jahonyja pracy akazali vielizarny ŭpłyŭ nie tolki na inšych mastakoŭ, ale i na architektaraŭ, dyzajnieraŭ i madeljeraŭ.
Mandryjan šukaŭ «univiersalnuju pryhažość» i staŭ aŭtaram kancepcyi nieapłastycyzmu. Praca New York I adlustroŭvaje Ńju-Jork u vyhladzie «žyvoha i dynamičnaha rytmu kalarovych — čyrvonych, sinich i žoŭtych — pałos, jakija zaniali miesca ŭ radykalna redukavanaj mastackaj movie, zasnavanaj na hieamietryčnaj formie i asnoŭnych kolerach, a taksama čornym i biełym». Tak jaje charaktaryzuje Dziusieldorfskaja halereja.
namalavali tak, jak skazała ja.
a potym ja praz spartovy intares pajšła ŭ biblijateku, znajšła hety tvor i ŭbačyła, što ja była nie prava) namalavali my jaho dahary nahami