2009 kulturny hod u Biełarusi biez sumnievu byŭ hodam trusoŭ. «Čaroŭny trusik» Jury Dziemidoviča: kraina horača abmiarkoŭvała hety pieśniu, impetna pierakładała słovy chita na biełaruskuju movu… Adnak u 2009 trusy panavali nie tolki ŭ masavaj kultury, ale i ŭ pryhožym piśmienstvie. My — pra bliskučaje zaviaršeńnie pierakładu dyłohii Ljuisa Kerała, dzie hałoŭnym katalizataram pryhodaŭ hieraini, dziaŭčynki Alisy, źjaŭlajecca bieły trus.
Na cyrymonii ŭručeńnia pieršaj pierakładčyckaj premii časopisa «PrajdziŚviet» za 2009 hod, jakaja adbyłasia nadoječy ŭ muziei Maksima Bahdanoviča, litaraturaznaŭca Alaksandr Fiaduta, načapiŭšy biełyja vuški i puchnataha matylka, peŭna, pramaŭlaŭ nie tolki ad žury, ale i ad imia ŭsich «biełatrusaŭ», nie zabyŭšy papularna patłumačyć fienomien hetaha zacikaŭleńnia žyćciom zajcapadobnych:
«Usio, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, adbyvajecca mienavita vakoł trusoŭ. Voś pamiatajecie sprečki jak pa-biełarusku nazvać viadomaha miadźviedzika: Vienia-Puch, ci Vinia-Pych, adnak u knizie za ŭsim hetym staić chto? Pravilna, razumny trus. Pa-druhoje, kolki ž kraina abmiarkoŭvała toje, što śpiavaŭ chłopčyk na dziciačym Jeŭrabačańni?.. Skažu, što my čaroŭnyja i biełyja trusy, heta nie tolki 130 kh žyvoj vahi, ale i abjekt varty dla apiavańnia».
Paetka i pierakładnica Viera Burłak nie tolki pierakłała prazaičnuju častku «Alisy ŭ Zalustroŭi» i ale i abiełarusiła viadomyja absurdysckija vieršy Kerała, (zhadajem chacia b vierš «Bryleła ślutkija džhurki»), jakija źjaŭlajucca nieadjemnaj častkaj kazki. U dadatak Burłak prydumała biełaruskija adpaviedniki dla anhielskich Tweedledum i Tweedledee, (ras. Trulala i Tralala) — Hutata i Hulala, i ŭdała vynajšła Marmaziaŭra (jon ža anhlijski Jabberwocky (Džabiervoki) abo rasijski Barmahłot).
Pieramožcam premii ŭ halinie paetyčnaha pierakładu zrabiŭsia Anton Francišak Bryl. Jon atrymaŭ premiju za abiełarušvańnie uryŭkaŭ sa staražytnaha epasu «Beŭvulf». Darečy, dla Antona Franciška Bryla, ciapierašniaha dublinca, pieramoha była poŭnaj niečakanaściu.
«Ja ž pierakłaŭ tolki tracinu paemy», — pryznaŭsia Anton Francišak Bryl pa internet-suviazi, jakuju naładzili prosta padčas imprezy. Adnak spabornik Bryla pa šort-liście znany pierakłačyk i palihłot Lavon Barščeŭski zaznačyŭ, što Brylovy pierakład staražytnaha epasu, jaki faktyčna zrabiŭsia padimurkam dla sučasnaj anhielskaj paezii — «nadzvyčaj važny dla biełaruskaj litaratury», i dadaŭ, što kali navat atrymaŭ by pierakładčyckuju premiju jon, dyk usio adno pieraadrasavaŭ by jaje pierakładniku staraanhielskaha epasu.
Darma što A.F. Bryl znachodziŭsia ŭ Dublinie ŭ pracoŭnaj łabaratoryi siarod inšych pracaŭnikoŭ, jon na radaść prysutnych u minskim muziei začytaŭ niekalki ŭryŭkaŭ z «Beŭvulfa».
Apošniaja ŭładalnica pierakładčyckaj premii — Hanna Jankuta ŭ naminacyi za najlepšuju publikacyju ŭ časopisie «PrajdziŚviet» za pierakłady Čarłza Dykiensa, Pesoa dy inš. Za važki ŭniosak u raźvićcio škoły pierakładu admysłovaja premija «Piačatka Majstra» adyšła karyfieju, tłumaču hioteŭskaha «Fausta» i aŭtaru biełaruskaj viersii Śviatoha Piśma, Vasilu Siomuchu.
