Pa stanie na 21 krasavika na terytoryi Kijeŭskaj vobłaści byli znojdzienyja cieły 1045 cyvilnych asob, zabitych rasijskimi vajskoŭcami, paviedamiŭ u sieradu načalnik Nacyjanalnaj palicyi ŭ Kijeŭskaj vobłaści Andrej Niabytaŭ. Adnak, pa jaho słovach, kančatkovaja kolkaść zahinułych moža być bolšaj: cieły praciahvajuć znachodzić nie tolki ŭ brackich mahiłach, ale taksama ŭ padvałach, kałodziežach. Mnohija ludzi, jakija viartajucca ŭ svaje damy, kažuć, što znachodziać śviežyja pachavańni ŭ aharodach ci prosta la daroh.
Syn Nadziei, Kanstancin byŭ adnym ź pieršych, kaho rasijskija vajskoŭcy zabili ŭ Baradziancy. U jaho try kuli ŭ baku. Miascovyja žychary kažuć, što Kanstancina zabili ŭ kancy lutaha, kali kałona rasijskich vojskaŭ zachodziła ŭ Baradzianku.
«Jon pierachodziŭ praz darohu, kali ŭvajšli ŭ Baradzianku beteery, i jaho rasstralali, — raspaviadajuć jany. — Jon byŭ biez zbroi, bieź ničoha, jon dadomu išoŭ. Na pracu nie puskali ŭ Kijeŭ, jon nikudy nie moh pajechać».
«Synočak moj, prabač mianie, rodnieńki, daruj, kocik, — chryścić zapłakanaja Nadzieja cieła syna. — Maleńki moj synočak, rodnieńki. Ty kazaŭ: budu ciabie achoŭvać i dapamahać tabie va ŭsim».
Pobač z Kanstancinam lažyć cieła Kaci Šyškinaj: mienavita tak padpisany śpiecham skałočany kryž, jaki pastavili na jaje mahile. Kaci było ŭsiaho 15 hadoŭ. Chavali jaje ŭ koŭdry susiedzi za svaim svaim aharodam — na mohiłki iści było niebiaśpiečna.
Susiedzi raspaviadajuć, što Kacia razam z baćkami sprabavała źjechać na mašynie z susiedniaj Bučy — tam vajna pačałasia na niekalki dzion raniej. Ale pa mašynie adkryli ahoń rasijskija vojski.
«Baćka jaje byŭ paranieny ŭ ruku, i maci paranienaja taksama. A joj trapiła ŭ lohkija — raspaviadajuć jany. — Apieracyju joj rabiŭ naš chirurh vajenny Lesahor i raspaviadaŭ: «Ja vyratavać nie zmoh jaje. Takoje ranieńnie, što niesumiaščalnaje z žyćciom».
U sieradu tolki na adnym nievialikim učastku ŭ Baradziancy znajšli i ekshumavali cieły z troch mahił. Praz 50 mietraŭ ad ich — jašče tranšeja, u joj jašče šeść cieł. Siarod ich — baćka Alaksandra. Syn raskazvaje, što jaho baćka, ruskamoŭny, išoŭ biazzbrojny spyniać rasijskuju kałonu i dumaŭ, što ahulnaja z akupantami mova jamu dapamoža.
«Ja jamu ŭ telefonnym režymie skazaŭ: «Bacia, nie treba, nie idzi. Tam stralajuć», — raspaviadaje Alaksandr. — A jon kaža: «Jany mianie z****li, kolki ŭžo možna jeździć? Kolki možna ludziej zabivać? Jaho prosta źnieśli na BMP, jamu rasijski BMP pierajechaŭ hałavu».
Alaksandr kaža, što jon i sam hetak ža, jak i jaho baćka, moh lažać la darohi. Padčas akupacyi rasijanie zabrali ŭ jaho telefon. Tam u Fejsbuku było videa, jak ukrainskija vojski hramiać rasijskuju kałonu. Jon raspaviadaje, što kali rasijskija vajskoŭcy jaho znajšli, jamu pahražali zabojstvam:
«Samaje cikavaje, što jon nie stavić aŭtamat tabie da łba. A stavić siudy, da vieny, kab ty nie adrazu pamior — a pamučaŭsia, ściok kryvioju, — raspaviadaje jon. — A ich staić voś tak čałaviek 15-20 z aŭtamatami. I hladziać: rasstralaje jon mianie ci nie».
Dom Alaksandra byŭ spaleny. Svoj telefon u aharodzie jon adkapaŭ tolki tydzień tamu — kali pryjšli ŭkrainskija vojski.
«Usio vydaliŭ, usio pazaciraŭ, a telefon zakapaŭ! Skazaŭ, voś kali budzie ŭ mianie telefon, nie budzie tam ni Instagram, ni Fejsbuka. Budzie prosty knopkavy telefon», — kaža jon.
Sudmiedekśpierty, jakija ahledzieli ŭžo bolš za 6 sotniaŭ cieł zabitych cyvilnych u Kijeŭskaj vobłaści, kažuć, što bolš čym u pałovy — kulavyja ranieńni.
«Ja dumaju, možna i treba kazać pra hienacyd mienavita ŭkrainskaha naroda, bo nieabchodnaści zabivać takuju kolkaść cyvilnaha nasielnictva ŭ armii nie było, — padkreślivaje Andrej Niabytaŭ, kiraŭnik palicyi Kijeŭskaj vobłaści. — Nijakaj pahrozy hetyja ludzi dla ich nie stvarali. Nijakaha supraciŭleńnia jany nie akazvali».
Hienacydam ŭžo nazvaŭ zabojstva mirnych žycharoŭ u Kijeŭskaj vobłaści prezident ZŠA i niekatoryja inšyja suśvietnyja lidary. Ale vyrašać, ci byŭ heta hienacyd, buduć mižnarodnyja sudy, pradstaŭniki jakich ciapier viaduć rasśledavańnie na terytoryi Ukrainy.
